کتاب مقدمه ای بر اجسام پروازی

کتاب مقدمه‌ ای بر اجسام پروازی با گردآوری ایمان غلامیان و ویراسته اسداله غلامیان که توسط نشر اهورامزدا منتشر شده، اثری آموزشی در حوزه‌ی هوانوردی است که با هدف آشنایی مخاطبان با مفاهیم پایه و ساختار انواع وسایل پروازی تهیه شده است. این کتاب به زبان ساده به معرفی هواگردها، تاریخچه‌ی هوانوردی، اصول پرواز و فناوری‌های مرتبط پرداخته و برای علاقه‌مندان به علوم پرواز و فناوری‌های هوایی مناسب است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مقدمه ای بر اجسام پروازی

کتاب مقدمه‌ای بر اجسام پروازی با تمرکز بر مفاهیم پایه‌ی هوانوردی، به معرفی انواع اجسام پروازی از بالن و بادپر گرفته تا بالگرد، هواپیما، راکت و فضاپیما می‌پردازد. مقدمه‌ای بر اجسام پروازی در دوره‌ای منتشر شده که دسترسی به منابع فارسی در زمینه‌ی هوانوردی همچنان محدود است و این اثر تلاش دارد با گردآوری اطلاعات علمی و تاریخی، تصویری جامع از سیر تحول وسایل پروازی ارائه دهد. کتاب علاوه‌بر پرداختن به تاریخچه‌ی هوانوردی در ایران و جهان، به فناوری‌های نوین مانند موتورهای راکتی، پیش‌رانه‌های فضایی و کاربردهای علمی و نظامی این وسایل نیز اشاره می‌کند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هم برای مخاطبان مبتدی و هم علاقه‌مندان جدی‌تر قابل‌استفاده باشد و با مثال‌ها و روایت‌های تاریخی، مفاهیم را ملموس‌تر می‌سازد. در بخش‌هایی از کتاب، به پیشرفت‌های علمی و فنی در حوزه‌ی هوانوردی و نقش آن‌ها در زندگی روزمره و توسعه‌ی فناوری پرداخته شده است.

خلاصه کتاب مقدمه ای بر اجسام پروازی

کتاب مقدمه‌ای بر اجسام پروازی با تعریف اولیه‌ی هواگرد آغاز می‌شود و انواع وسایل پروازی را بر اساس ویژگی‌های فیزیکی و عملکردشان دسته‌بندی می‌کند. ابتدا به بالن‌ها و تاریخچه‌ی پرواز آن‌ها در ایران و جهان پرداخته می‌شود و تفاوت بالن‌های گازی و هوای گرم توضیح داده می‌شود؛ سپس بادپرها (گلایدرها) معرفی می‌شوند و اصول پرواز بدون موتور و نقش جریان‌های هوایی در پرواز آن‌ها شرح داده می‌شود. بخش بعدی به بالگردها اختصاص دارد؛ از تاریخچه‌ی ساخت و توسعه‌ی آن‌ها تا سازوکار پرواز، نقش ملخ‌ها و انواع بالگردهای نظامی و غیرنظامی. در ادامه، کشتی‌های هوایی و زپلین‌ها معرفی می‌شوند و کاربردهای تاریخی و امروزی آن‌ها بررسی می‌شود. 

کتاب سپس به هواپیماها می‌پردازد و تفاوت هواپیماهای بال ثابت و متحرک، موتوردار و بی‌موتور را توضیح می‌دهد. تاریخچه‌ی اختراع هواپیما و نقش شخصیت‌هایی مانند برادران رایت و جرج کایلی نیز در این بخش آمده است. بخش‌های بعدی به فناوری‌های نوین مانند شاتل فضایی، موتورهای راکتی، سوخت‌های شیمیایی و هسته‌ای و پیش‌رانه‌های فضایی اختصاص دارد. در این قسمت‌ها، ساختار و عملکرد موتورهای سوخت جامد و مایع، مزایا و معایب هرکدام و کاربردهای نظامی و غیرنظامی آن‌ها بررسی می‌شود؛ همچنین به رانش‌گرهای الکتریکی و نقش آن‌ها در ماهواره‌ها و فضاپیماها اشاره می‌شود. کتاب با ارائه‌ی مثال‌های تاریخی، فرمول‌های علمی و توضیح اجزای مختلف وسایل پروازی، تلاش می‌کند تصویری کامل از دنیای هوانوردی و فناوری‌های مرتبط با آن ارائه دهد.

چرا باید کتاب مقدمه ای بر اجسام پروازی را خواند؟

کتاب مقدمه‌ای بر اجسام پروازی برای کسانی که به‌دنبال درک پایه‌ای و ساختاری از انواع وسایل پروازی هستند، منبعی قابل‌توجه به شمار می‌آید. مخاطب با مطالعه‌ی این اثر، با تاریخچه، اصول علمی و فناوری‌های به‌کاررفته در هوانوردی آشنا می‌شود و می‌تواند سیر تحول وسایل پروازی را از بالن‌های اولیه تا فضاپیماهای پیشرفته دنبال کند؛ همچنین کتاب با پرداختن به کاربردهای عملی و علمی این وسایل، دیدی جامع نسبت به نقش هوانوردی در زندگی امروز و آینده ارائه می‌دهد.

خواندن کتاب مقدمه ای بر اجسام پروازی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانش‌آموزان، دانشجویان رشته‌های مهندسی هوافضا و مکانیک، علاقه‌مندان به هوانوردی و فناوری‌های پروازی و کسانی که به‌دنبال آشنایی مقدماتی با اجسام پروازی و اصول علمی آن‌ها هستند، مناسب است؛ همچنین برای معلمان علوم و مربیان پژوهش‌سراها که به‌دنبال منابع آموزشی پایه در این حوزه‌ هستند، کاربردی خواهد بود.

بخشی از کتاب مقدمه ای بر اجسام پروازی

«هوا گرد به هر وسیله‌ای گفته می‌شود که توان پرواز در جو را داشته باشد. با این تعریف انواع وسایل پرنده مانند بالن و بادپر (گلایدر) و بالگرد (هلیکوپتر) و حتی سفینه فضایی را می‌توان هواگرد نامید. از نظر نحوه شناور شدن در هوا هواگردها را به دو دسته بزرگ می‌توان بخش کرد: هواگردهای سنگین‌تر از هوا (هواپیماهای متداول یا هواپیماهای دارای بال ثابت و هلیکویتر و هواسرها) و هواگردهای سبک‌تر از هوا (انواع بالن و هواناوهائی مانند زپلین). هواگردهای ثابت-بال معمولا از موتورهای درون‌سوز و پیشرانه با جت برای پدید آوردن نیروی پیشرانش بهره می‌گیرند. این نیروی پیشرانش هواگرد را در میان هوا به جلو هل می‌دهد. جابجایی هوا بر روی بال‌ها نیروی برآر پدید می‌آورد که همین نیروست که مایه پرواز هوا کرد می‌شود. استثناء‌هایی هم هست مانند بادپر (گلایدر) که موتور ندارد و پیشرانش اش را از نیروی گرانش زمین می‌گیرد. بدین معنی که یک بادپر برای حفظ سرعت رو به جلوی خود بایستی همواره نسبت به هوا رو به پایین بیاید (این لزوماً به معنی فرود آمدن نسبت به زمین نیست). بالگردها و هواچرخ‌ها برای پدید آوردن هر دو نیروی برآر و پیشران از یک چرخانه (یک بال چرخان) بهره می‌گیرند. بالگردها عمودپروازند. در میان هواپیماها نیز نمونه‌های عمودپرواز وجود دارد.»