کتاب ریاستی سازی احزاب سیاسی

کتاب ریاستی سازی احزاب سیاسی نوشتهٔ جیان لوکا پاسارلی و ترجمهٔ مصطفی اسماعیلی و مصطفی منتظری است. انتشارات دانشگاه گلستان این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب ریاستی سازی احزاب سیاسی

کتاب ریاستی سازی احزاب سیاسی به بررسی پدیده "ریاستی سازی احزاب سیاسی" می‌پردازد. ریاستی سازی به فرآیندی اشاره دارد که در آن ساختار و پویایی احزاب سیاسی به سمت تمرکز قدرت در رهبران حزب، شبیه به سیستم‌های ریاستی، تغییر می‌کند. این کتاب به تحلیل چگونگی تاثیر این فرآیند بر سازمان‌ها، نهادها و رهبران احزاب سیاسی در کشورهای مختلف می‌پردازد. موضوعاتی مانند تغییر در روابط بین رهبران حزب و اعضای آن، تاثیر رسانه‌ها بر تصویر رهبران، و پیامدهای این تغییرات برای دموکراسی در این کتاب مورد بررسی قرار می‌گیرند. هدف اصلی کتاب، ارائه یک درک جامع از علل، پیامدها و ویژگی‌های پدیده ریاستی سازی احزاب سیاسی در سطح جهانی است.

خواندن کتاب ریاستی سازی احزاب سیاسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه این کتاب به دانشجویان و پژوهشگران علوم سیاسی، جامعه‌شناسی سیاسی و ارتباطات توصیه می‌شود. همچنین، سیاستمداران، فعالان سیاسی و روزنامه‌نگاران علاقه‌مند به درک پویایی‌های قدرت در احزاب سیاسی می‌توانند از این کتاب بهره‌مند شوند. این اثر برای کسانی که به دنبال تحلیل علمی و مقایسه‌ای سیستم‌های سیاسی و احزاب هستند، مناسب است. اساتید دانشگاه نیز می‌توانند از این کتاب به عنوان منبع درسی یا پژوهشی در دوره‌های مرتبط با سیاست تطبیقی و رفتار سیاسی استفاده کنند. به طور کلی، هر فردی که به مسائل مربوط به احزاب سیاسی، رهبری سیاسی و دموکراسی علاقه دارد، مخاطب این کتاب خواهد بود.

بخشی از کتاب ریاستی سازی احزاب سیاسی

"در شرایط، رهبر برای حزب غیر پاسخگو است. این شرایط ابتدائاً در تفکیک قوا امکان پذیر است. از این رو، این گرایش می‌تواند به وسیله ویژگی‌های تکوینی احزاب، کاهش یا افزایش یابد که قادر است باعث برتری واکنش‌های سیاسی شود ولو اینکه محدودیت‌های قانونی مانع ریاستیسازی احزاب شوند. چند شاخص ما را در بررسی چنین گرایشی کمک می‌کند: سطح پاسخگویی نه تنها در بخش‌های نهادی (در سیستم‌های ریاستی این موضوع مورد بحث قرار نمی‌گیرد) بلکه به طور خاص در بخش معنی دادن سیاسی (چگونه رهبری و هدایت حزب، می‌تواند از تأثیرات احزاب و قوه مقننه روی برگرداند)؛ فرایند گزینش نامزدها (سطح انحصار و امکان رهبری حزب به منظور تقویت نیروهای شخصی)؛ قدرت واقعی (سیاسی) جهت انتصاب یا عزل وزرا [تا چه حد رئیس حزب و عوامل اجرایی از لحاظ سیاسی آزاد هستند]."