کتاب هستی شناسی تطبیقی وحی

کتاب «هستی شناسی تطبیقی وحی» نوشتۀ ابوالفضل آقاجانپور حیدری و ویراستۀ سیدعلی حسینی است و میراث ماندگار آن را منتشر کرده است. موضوع کتاب هستی‌شناسی تطبیقی وحی بررسی وحی در دو مکتب مسیحیت کاتولیک و متکلمان امامیه است. 

درباره کتاب هستی شناسی تطبیقی وحی

در طول تاریخ، حقیقت وحی و ضرورت آن همواره محل بحث دانشمندان بوده است. یکی از مهم‌ترین بحث‌ها دربارۀ وحی زمان اتمام آن بوده است. مسیحیت کاتولیک معتقد است بعد از به صلیب کشیده‌شدن عیسی مسیح، وحی هم قطع شده و این حلقۀ وصل خالق و مخلوق گم‌شده است. اما متکلمان امامیه عقیده دارند وحی تا زمان حضور نبی خاتم ادامه دارد. یکی دیگر از اختلاف‌نظرها دربارۀ حقیقت وحی است و برای مسیحیت کاتولیک وحی ماهیت جسمی داشته و جسم عیسی مسیح را و تعالیمش را وحی می‌دانند ولی از نظر متکلمان امامیه وحی ماهیت کلامی و نقلی دارد مخصوص یک نبی نیست. در نظر هر دو مکتب عقل دارای محدودیت است و نیاز به وحی مسئله‌ای ضروری تلقی می‌شود.

کتاب هستی‌شناسی تطبیقی وحی در فصل اول کلیات و مفاهیم تحقیق را تبیین می‌کند، فصل دوم حقیقت وحی در دیدگاه مسیحیت کاتولیک و متکلمان امامیه مورد بحث‌وبررسی قرار می‌گیرد و فصل سوم ضرورت وحی در دیدگاه مسیحیت کاتولیک و متکلمان امامیه را باتوجه‌به متن عهدین و قرآن کریم توضیح می‌دهد و آخرین فصل یعنی فصل چهارم به تحلیل ناظر به متن عهدین و قرآن کریم اختصاص دارد.

خواندن کتاب هستی شناسی تطبیقی وحی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به علاقه‌مندان به کتاب های دینی و مذهبی و همچنین دوستداران علوم قرآنی و حدیث پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هستی شناسی تطبیقی وحی

«واژۀ وحی یکی از لغات پر کاربرد در زبان عربی و فارسی است که با توجه به ریشه عربی آن، مشخص می‌شود که از آن زبان، به فارسی منتقل شده است. یکی از معانی وحی، «الهام به دیگری» می‌باشد که در قرآن کریم در آیۀ ۶۸ سوره مبارکه نحل بدان اشاره شده است. «(وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ» پروردگار تو به زنبور عسل الهام نمود. علاوه بر این معنی، در لغت، واژۀ ایحاء در باب اِفعال به معنی « اشاره» و «سرعت» نیز آمده است. برخی از علماي علم لغت، معنی این واژه را، « القاي علم به غیر چه به صورت مخفیانه و چه به صورت آشکار» می‌دانند. در نظر ایشان، القاء علم در هر صورتی (چه با اشاره وو چه با تلفظ و چه به صورت کتابت) زیرمجموعه‌ای از وحی می‌باشد. بنابراین، در می‌یابیم که واژۀ وحی، دارای معنی «الهام به شخصی دیگر»، «اشاره به او» و البته «انتقال مطلب به غیر، به همراه سرعت» است.»