کتاب خنده اشک

«خنده اشک» نوشته‌ی مریم جهانگشته(-۱۳۵۲) داستان‌هایی برگرفته از خاطرات مربوط به شهیدان دفاع مقدس خراسان است. در بازنویسی و بازآفرینی خاطره استان‌های درج شده در این مجموعه، قهرمان‌ها و شخصیت‌های داستان‌ها برآمده از واقعیتند، هرچند این واقع گرایی بیشتر در لایه‌های درونی، مستور مانده و سعی شده است در بازآفرینی وقایع، آن‌ها را در لفافه‌هایی از تخیلی زنده و خلاق آراسته گرداند. در ابتدا و یا در متن بیشتر داستان‌ها، نام شهیدان بزرگواری که داستان از خاطره مرتبط با آن‌ها الهام گرفته شده، درج شده است. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: گفتند جنازه‌اش گم شده، خنده کنم یا گریه نمی‌دانم. از همان کودکی غیرمترقبه بود؛ عجیب و عاقل. نمی‌دانم چرا جنازه‌اش گم شده بود میان آن همه شهید، تنها او... پیرمرد، توی قبرستان به بیل تکیه زده بود و همه توی آفتاب داغ پر از اندوه، جاده خاکی مرور می‌کردند. چقدر دیر شده بود. کم کم آفتاب، غروب می‌کرد. صدایی از بلندگوی مسجد روستا به گوش رسید. «اهالی محترم! پیکر مطهر رضا به خاطر تشابه اسم و فامیل به جای یک شهید دیگر در حرم امام رضا به خاک سپرده شده.» سکوت، همه روستا را فرا گرفته بود. این تنها آرزوی رضا بود؛ تنها آرزوی رضا...