کتاب در گیر و دار کتاب و نشر

کتاب در گیر و دار کتاب و نشر نوشتهٔ کریم امامی و حاصل گردآوری‌های عبدالحسین آذرنگ و ایران ناز کاشیان است. انتشارات نیلوفر این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر حاوی یک مجموعه مقاله با موضوع نشر و کتاب است.

درباره کتاب در گیر و دار کتاب و نشر

کتاب در گیر و دار کتاب و نشر حاوی مجموعه‌ مقالاتی از کریم امامی، مترجم و منتقد معاصر است. مطالب کتاب را عبدالحسین آذرنگ و ایران‌ناز کاشیان گرد آورده‌اند. این کتاب اولین‌بار در سال ۱۳۸۵ منتشر شده است. کتاب حاضر شامل ۳۷ مقاله و مطلب از آثار منتشرشده‌ٔ کریم امامی در مجلات و نشریه‌های گوناگون در فاصله‌ٔ سال‌های دهه‌ٔ ۱۳۵۰ شمسی تا پایان عمر اوست. این مطالبْ قلم شیرین و ساده‌ای دارند و حاصل سال‌ها فعالیت و دغدغه‌مندی کریم امامی در باب صنعت نشر و چاپ کتاب و ویراستاری و ترجمه هستند. این مقالات به‌عنوان شاهدی بر آنچه به کتاب و نشر در طی سال‌ها رفته، ارزش تاریخی بسیاری دارند و برای کسب اطلاعات دربارهٔ نشر کتاب، بخش اقتصادی کتاب، جایگاه کتاب ایرانی، وضعیت ناشران، شیوه‌نامه‌های ویراستاری، جامعهٔ ویراستاران ایران، حقوق مؤلف، کتاب‌خوانی و سرانه‌ٔ مطالعه جذاب و مفید هستند.

خواندن کتاب در گیر و دار کتاب و نشر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون موضوع نشر و کتاب پیشنهاد می‌کنیم.

درباره کریم امامی

کریم امامی  در سال ۱۳۰۹ به دنیا آمد و در سال ۱۳۸۴ درگذشت. او مترجم، ویراستار، منتقد و روزنامه‌نگاری ایرانی بود که مدتی کوتاه در روزنامه‌ٔ کیهان انگلیسی و فارسی به‌عنوان روزنامه‌نگار فعالیت داشت؛ پس از آن به انتشارات فرانکلین رفت که در آن دوره تنها سازمان انتشاراتی حرفه‌ای محسوب می‌شد و به ویراستاری و ترجمه بها می‌داد. آنجا هم به‌عنوان ویراستار و بعدها مدیر بخش ادیتوریال نشر در کنار افرادی چون «ابوالحسن نجفی» و «احمد سمیعی گیلانی» فعالیت کرد و به‌همین‌منوال بعدتر در نشریه‌ٔ «کتاب امروز» و انتشارات سروش. او تا پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تا پایان عمر، هرگز از صحنه‌ٔ نشر و فرهنگ و ترجمه دور نبوده است. کتاب «در گیر و دار کتاب و نشر» حاوی مقالاتی از اوست.

بخشی از کتاب در گیر و دار کتاب و نشر

«همان‌طور که بررسی یک گروه کارشناس انگلیسی نشان داد، در ایران وسایل چاپ، حتی وسایل حروفچینی و صحافی وجود ندارد؛ اشکال در بی‌برنامگی و استفاده‌ی کم‌تر از حداکثر این وسایل است که ایجاد تنگنا می‌کند.»