کتاب هشتاده وفات ۵۰ شخصیت ما

کتاب هشتاده وفات ۵۰ شخصیت ما نوشتهٔ محمدعلی نجفی کرمانشاهی است. این کتاب را انتشارات میراث ماندگار منتشر کرده است.

درباره کتاب هشتاده وفات ۵۰ شخصیت ما

ماه فروردین ۱۴۰۱ هجری شمسی اولین ماه از اولین سال از اولین دههٔ قرن جدید هجری شمسی است؛ البته در نگاه عرف سال ۱۴۰۱ دومین سال قرن جدید است. سال ۱۴۰۰ را جزو قرن جدید یعنی قرن ۱۵ شمسی به‌حساب می‌آورند، ولی در نگاه ریاضی و تاریخی سال ۱۴۰۰ شمسی جزو قرن ۱۴ است که از ابتدای فروردین ۱۳۰۱ تا انتهای اسفند ۱۴۰۰ را در بر می‌گیرد. در قرن گذشته حوادث، وقایع و سوانح انبوهی در ایران‌زمین و برای ایران یا مذهب شیعه روی داده است؛ برخی از این حوادث، شیرین، برخی خنثی و برخی تلخ بوده‌اند و برخی هم چندوجهی و از جهتی تلخ و از جهتی شیرین بوده‌اند. یکی از حوادث همواره دردناک برای ملل و اقوامْ ازدست‌دادن بزرگان، مفاخر و مشاهیر است.

اگر درگذشت یک شخصیت سرشناس از یک ملت در کورانِ احتیاج به شخص او باشد، حزن و اندوه از حادثهٔ دردناک درگذشت او افزون‌تر است. اگر یک شخصیت برجستهٔ ملی یا مذهبی خدمات فراوانی را برای ملت یا مذهب انجام داده باشد و در پیری به سر ببرد، با اینکه وفاتش از حیث آسوده‌شدن از بیماری‌های دنیوی که معمولاً در سنین کهولت به افراد عارض می‌شود، خوب است، ولی باز در همین حالت نیز ملت به‌خاطر ازدست‌دادن نیکان و بزرگان خویش محزون و اندوهگین خواهد شد. صدها دانشمند، عالم و شخصیت قابل‌احترام و تقدیر در ایران‌زمین بوده که پس از انجام خدمات فراوان در عرصه‌های مختلف درگذشته‌اند. کتاب حاضر به برخی از این افراد پرداخته است.

خواندن کتاب هشتاده وفات ۵۰ شخصیت ما را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به اخلاق اسلامی می‌توانند این کتاب را مطالعه کنند.

بخشی از کتاب هشتاده وفات ۵۰ شخصیت ما

«افرادی که تخلص یا شهرت قدسی داشته‌اند در میان ملت شیعه فراوان بوده‌اند که یکی از آنها قدسی شیرازی است و شیخ آقابزرگ در کتاب مستطاب «الذریعه» از ایشان و قدسی‌های فراوان دیگری یاد می‌فرماید.

سال تولد قدسی را در الذریعه ۱۲۸۲ق و در پاره‌ای منابع دیگر ۱۲۸۸ق یاد کرده‌اند. وفاتش نیز چون در ۱۳۶۱ق برابر ۱۳۲۱ش بوده، پس طول زندگی‌اش ۷۳ یا ۷۹ سال است. خدمت مهم و معروف وی تصحیح و چاپ دیوان حافظ شیرازی است و اگر شما با آثار بزرگانی چون مرحوم سعادت پرور و مرحوم حسینی تهرانی و برخی علما و عرفای دیگر مأنوس باشید می‌بینید که دیوان حافظ قدسی را معتبر یا محل رجوع می‌دیده‌اند.

قدسی یک شخصیت، عارف ادیب شاعر و خوشنویس بوده. است. فارس‌ها و اکراد و خلاف بسیاری اقوام دیگر در شعر برای خویش تخلص انتخاب می قدسی شیرازی نیز از همین رو تخلص «قدسی» را داشت اصل وی از دارابجرد استان فارس است. تولدش در شهر شیراز رخ‌داده و همان جا پرورش‌یافته و بزرگ شده است. نام وی محمد و از سادات حسینی است؛ بنابراین اسم کاملش سید محمد بن فتحعلی حسینی دارا بجردی «شیرازی باشد.

او از خواص شاگردان شیخ مفید شیرازی صاحب تذکره مرآت الفصاحه بود که توانست در خدمت استاد در زمینه علوم ادبی و کلام و حکمت بهره‌ها. ببرد. قدسی خط نستعلیق را نیکو می‌نوشت و از سبک میرعماد حسینی پیروی می. کرد قاعدتاً باید خطوطی از وی جای مانده باشد. از آثارش حظائر القدس در کلمات و کرامات استادش شیخ مفید؛ «فردوس الکمال»، مشتمل بر تفسیر بعضی از آیات و شرح برخی از احادیث و پاره‌ای از حکم و «دیوان شعر» را می‌شود یاد نمود.»