بریده‌هایی از کتاب زندگی دومت زمانی آغاز می‌ ‎شود که می‌ فهمی فقط یک زندگی داری

«تغییر دری است که فقط از داخل باز می‌شود»

این جمله را بر روی یک کاغذ یادداشت رنگی بنویسید و آن را جایی بچسبانید که هرروز ببینید: تنها فرد مسئول زندگی‌ام و خوشبختی‌ام خودم هستم.

پیش از آنکه از خودتان بپرسید آیا به‌راستی توانایی انجام دادن این کار را دارید یا نه، از خودتان بپرسید آیا به‌راستی تمایلی به آن دارید؟

«هزینهٔ لبخند از برق کمتر است، ولی به همان اندازه نور تولید می‌کند.»

«سرزنش بکارید، نفرت و ناامیدی برداشت کنید. عشق و حق‌شناسی بکارید، مهربانی و قدردانی برداشت کنید.»

«هیچ‌چیز به‌اندازهٔ کلمهٔ رژیم آدم را چاق نمی‌کند.

پُل بوئس می‌گوید: «بخشیدن گذشته را از یاد کسی نمی‌برد، اما آینده را وسعت می‌بخشد.»

«ما انسان‌ها به همان اندازه که به حداقل‌های زندگی نیاز داریم، به دلایلی هم برای زندگی کردن نیازمندیم.»

به قول تام پیترز، «تغییر دری است که فقط از داخل باز می‌شود»

این‌که کسی با انجام دادن کاری، آن‌هم فقط برای یک‌بار، به موفقیت برسد، کار خیلی شاق و پیچیده‌ای نکرده؛ سختی از جایی شروع می‌شود که کسی بتواند همان کار را هرروز انجام بدهد.

«پس حواستان باشد کامیی که تحت‌تأثیر عقاید اطرافیانتان قرار نگیرید. به آن‌ها گوش نکنید و نگذارید مأیوستان کنند. حتی کسانی که دوستتان دارند، گاهی وقت‌ها، ترس‌ها و تردیدهایشان را به شما منتقل می‌کنند. آلاینده‌هایتان را شناسایی و طوری عمل کنید که آن‌ها نتوانند با دید منفی، اخلالگر یا شکاکشان شما را آلوده کنند... .»

در دریای وجود انسان خردمند، طوفان فقط می‌تواند در سطح ناآرامی به وجود بیاورد، ولی در عمق همیشه آرامش حکمفرماست...

به قول تام پیترز، «تغییر دری است که فقط از داخل باز می‌شود»

تنها و یگانه فردی که می‌تواند به زندگی شما تکانی بدهد، خود شما هستید. حرکت باید از خودتان آغاز شود

رؤیا، حتی با حقوق کم، بازهم رؤیاست! تا آن موقع هیچ‌وقت خودم را این‌قدر سرزنده ندیده بودم و روی این احساس نمی‌شد قیمتی گذاشت.

بدترین اتفاق شکست خوردن نیست؛ تلاش نکردن است.

دکتر اَلکوک در آن مقاله به مطالعهٔ رابطهٔ سلامت ذهنی با سه عامل مستقل پرداخته‌بود: ازدواج (که منحنی رضایت آن به یک نقطهٔ اوج می‌رسید و بعد در طی سال‌ها افت می‌کرد.)؛ بخت‌آزمایی (که منحنی آن در ابتدا بالا و پایین می‌رفت و در انتها بدون تغییر می‌ماند)؛ طبیعت (که منحنی آن از همان ابتدا اوج می‌گرفت و تا پایان افت نمی‌کرد). دکتر اَلکوک این‌گونه نتیجه‌گیری کرده بود: اثر مثبت ذهنی طبیعت بر کسانی که به‌طور روزانه با آن تعامل دارند، از ازدواج و بخت‌آزمایی بیشتر و پایدارتر است؛ و همین مرا تشویق کرد تا بیشتر از فضای سبز استفاده کنم!

ارسطو می‌گوید: «ما همان چیزی هستیم که پیوسته تکرار می‌کنیم.»

بدترین اتفاق شکست خوردن نیست؛ تلاش نکردن است. درهرحال، ما نمی‌توانیم خودمان را از رنج‌های احتمالی در امان نگه‌داریم، چون جزئی از زندگی هستند. دوری جستن از آن‌ها هم ناممکن است. زندگی ترکیبی از نان سیاه و نان سفید است. همه باید آن را به‌صورت مجموعه‌ای کامل از قواعد بازی هستی بپذیرند! مقاومت در برابر این واقعیت فقط زندگی را سخت‌تر می‌کند. برای همین است که افراد خردمند یاد می‌گیرند بر چیزهایی که در حیطهٔ اختیاراتشان است، تمرکز کنند. آنان کاری به جریان بیرونی رخدادها ندارند، بلکه فقط به دنبال پیدا کردن راهی مناسب برای رویارویی با آن‌ها هستند.»

زمان، به‌خودی‌خود، یک مشکل نیست. فقط ذهن ماست که از آن مشکل می‌سازد. اگر به خودتان بقبولانید که زمان یک مشکل است، پس تبدیل به مشکل خواهد شد؛ اما اگر خودتان را متقاعد کنید که می‌توانید از آن به نحو احسن استفاده کنید شانس زیادی برای موفقت دارید. تلاش کنید... می‌بینید که ذهنتان چیزی را که شما به او بگویید باور می‌کند

هرلحظه که دلتان بخواهد، می‌توانید تصمیم به تغییر آن بگیرید.» «چطوری؟» «خب، با ادامه دادن کاری که آغازش کرده‌ایم: با خوب کردن حالتان، با مراقبت از خودتان، با تمرکز کردن بر ویژگی‌های خوب و فرصت‌هایتان، با کشف دوبارهٔ نیازها و ارزش‌های درونی‌تان، خلاصه، با بازگشت به خودتان برای درخشیدن. شما نباید مسئولیت خوشبختی خود را به گردن همسرتان بیندازید. سباستین در زندگی‌تان فقط باید گیلاسی روی کیک باشد!»

لبخند، حمایت، مهربانی، این‌ها خاک‌برگ گلدان صمیمیت هستند.

«کامیی، ببینید که عوامل اخلالگر بیرونی چه تأثیری در شما می‌گذارند! شما آرامشتان را در اختیارشان قرار می‌دهید. حقیقت این است که شما هرگز نخواهید توانست دخالتی در جریان خارجی امور داشته باشید، به همین سبب، ممکن است برای همیشه مثل درِ کوچک بر روی امواج ناپایدار حوادث این‌سو و آن‌سو بروید. در دریای وجود انسان خردمند، طوفان فقط می‌تواند در سطح ناآرامی به وجود بیاورد، ولی در عمق همیشه آرامش حکمفرماست... راز این آرامش در این است که باید اختیار ذهنتان را دوباره به دست آورید و تصمیم بگیرید که حتی امور ناخوشایند را به‌خوبی از سر بگذرانید و تلاش کنید حتی در امور منفی جنبهٔ مثبت را ببینید. خواهید دید که این نوع نگاه به زندگی همه‌چیز را تغییر می‌دهد.»

به قول کلود دوپونتل، چیزهایی را که قابل مقایسه باهم نیستند، نباید مقایسه کرد. درجه‌بندی خوشبختی و بدبختی برای همهٔ آدم‌ها یکسان نیست.

«روزمرگی مبهم. نوعی بیماری روحی است که بیشتر مردم دنیا، بخصوص غربی‌ها را، درگیر می‌کند. نشانه‌هایش هم تقریباً در افراد مختلف شبیه به هم است: کاهش انگیزه، اندوه مزمن، کندی حواس، دشواری در شاد بودن با وجود رفاه مادی، ناامیدی، تنبلی...»

«سرزنش بکارید، نفرت و ناامیدی برداشت کنید. عشق و حق‌شناسی بکارید، مهربانی و قدردانی برداشت کنید.»

«تراز» شده بودم. دیگر تمام‌شده بود آن دورانی که زندگی به من مثل شاخهٔ نازک گرفتارشده در هیاهوی باد تنه می‌زد. روزبه‌روز بیشتر توانایی‌های وجودی‌ام را تحسین می‌کردم و خودم را به نیرویی که تا آن وقت به وجودش شک داشتم، مرتبط می‌یافتم. آماده بودم که با هر موقعیتی روبه‌رو شوم. سرانجام فهمیده بودم که چطور زندگی‌ام را در دست بگیرم و نگذارم هیچ‌چیز و هیچ‌کس در دنیا آن را از من بگیرد.

این‌که آدم روزش را با کمی خنده و تفریح شروع کند خیلی بهتر است.

انرژی انرژی می‌آورد. روزهای اول این تلاش به نظرتان خیلی سخت می‌آید، ولی بعد به‌تدریج این سختی کمتر و کمتر می‌شود. هرچه بیشتر تلاش کنید، بیشتر دلتان می‌خواهد انجامش بدهید!

هرگز در انتظار و سکون نمانید