بریده‌هایی از کتاب آسیب های اجتماعی

روان نژندی اختلال روانی است که فرد مبتلا به آن معمولاً مضطرب، ناخشنود و ناراضی از خود و دیگران است و مدام نسبت به وجود و اعمال خود، احساس حقارت و گناه می‌کند. شخص ممکن است بداند که رفتارش غیرعادی و نابهنجار است. ولی قادر به تغییر آن نیست. اگر چه رفتار روان‌نژندی غیر طبیعی است زیرا هم خود رنج می‌برند و هم برای دیگران و جامعه خوشایند نیستند؛ اما شخصیت آنان چندان به هم ریخته نیست و رابطه آن‌ها با واقعیت قطع نمی‌شود و توهم و هذیان نیز ندارند؛ ولی در اکثر آن‌ها عاداتی مانند خشم سرکوب شده، اتکاء و احتیاج زیاد به محبت دیگران و جلب توجه، احساس حقارت و گناه، اضطراب، ترس به چشم می‌خورد که خود این علایم سبب ناسازگاری فرد با جامعه می‌گردد.

روان پریشی نوعی اختلال روانی است که قسمت اعظم شخصیت فرد را در بر می‌گیرد و ارتباط بیمار با واقعیت قطع می‌شود. به بیان دیگر، ادراک فرد از واقعیت به گونه‌ای جدی دچار تحریف شده و کنش‌های روان شناختی وی به شدت آشفته می‌گردد؛ این گونه بیماران دچار هذیان و توهم بوده و از اختلال در تکلم و تفکر رنج می‌برند و رفتارهایشان بسیار عجیب و غریب و غیرطبیعی به نظر می‌رسد. «اسکیزوفرنی» و «مانیک- دپرسیو» (جنون افسردگی- شیدایی) از جمله این گونه بیماری‌ها است. گاهی بسیاری از انحراف‌ها و جنایت‌ها به دست چنین افرادی صورت می‌گیرد، و گاه اتفاق افتاده است که یک بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی تحت تاثیر توهمات یا هذیان‌های خود، به فردی حمله کرده و او را به قتل رسانده باشد.

اختلالات مغزی نابهنجاری‌های روانی هستند که علل اساسی آن‌ها آسیب مغزی است. این گونه بیماران، دارای یک بیماری با اساس ارگانیکی می‌باشند. مانند افرادی که دچار «دمانس» و «آلزایمر» می‌شوند. در این گونه بیماران، قوای عقلانی به شدت تضعیف شده و اختلال در حافظه، جهت‌یابی زمانی و مکانی، عدم تمرکز، اختلال در تفکر و تکلم دیده می‌شود. فرد بیمار دارای توهم و هذیان است و گاه در حالت پیشرفته آن، فرد کارهای عجیب و غریبی انجام می‌دهد. در مراحل شروع بیماری، فرد معمولاً نسبت به ضعیف شدن حافظه و عدم تمرکز آگاهی دارد و از آن تغییرات ناراحت می‌شود. اما در مراحل بعدی و پیشرفت بیماری فرد بینش و آگاهی خود را کاملاً از دست می‌دهد و رفتارش غیرطبیعی و نابهنجار شده و در سازگاری با محیط دچار مشکل می‌گردد. از دیگر بیماری‌های مهم که منشأ ارگانیکی دارد، می‌توان (صرع) را نام برد. این گونه بیماران مکرراً دچار حملات و تشنجاتی می‌گردند که آگاهی‌شان نسب