بریده‌هایی از کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی

نگذار سنت‌ها اسیرت کنند. اجازه بده رهایت کنند.

عادت‌ها زورشان زیاد است

ناپلئون به مطالعهٔ تاریخ، جغرافی و فرهنگ کشورهای دشمن می‌پرداخت. این امر گاهی به معنای وارد کردن ضربه‌ای کارساز به دشمنْ در زمان عدم آمادگی آن‌ها بود.

"بداهه‌گویی مثل این است که ماشین را از طریق نگاه کردن در آینه‌هایش برانی: نمی‌دانی کجا می‌روی، فقط جایی را که بودی می بینی."

اما به‌نظر سولی، تخصص چیزی نیست که به آن دست پیدا کنید و دیگر کار تمام شود، بلکه فرآیندی است که همواره باید زنده نگهش داشت.

نگذار سنت‌ها اسیرت کنند. اجازه بده رهایت کنند.

استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی نویسنده: فرانسسکا جینو مترجم: یاسمین شاکری بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

نافرمان‌ها برای یادگیری ارزش قائل‌اند و فروتن می‌مانند. اولین‌باری که بوتورا را ملاقات کردم به من گفت: "اگر فکر کنی همه چیز رو می‌دونی، دست از رشد می‌کشی... چشمات رو باز نگه‌دار و پرسش کن."

در جنگ‌های اول و دوم جهانی، زنان امریکایی به‌جای مردانی که کشته یا زخمی شده بودند، در کارخانه‌ها مشغول به کار شدند.

عادت‌ها زورشان زیاد است.

آسایش و راحتی، بیش از حد جدی گرفته شده‌اند. آن‌ها برخلاف تصورمان، ما را شاد نمی‌کنند.

این بازی شامل پرتاب توپ مجازی با دو بازیکن کامپیوتری است. در ابتدا، جفت بازیکن کامپیوتری توپ را به طرف هم و شرکت‌کننده، غلت می‌دهند.

نافرمان‌ها مشکل نمی‌سازند، مشکلات نافرمان می‌سازند.

دلبسته‌کننده‌ترین داستان‌ها، آن‌هایی هستند که پُر از احساس‌اند.

نافرمان‌ها برای یادگیری ارزش قائل‌اند و فروتن می‌مانند. اولین‌باری که بوتورا را ملاقات کردم به من گفت: "اگر فکر کنی همه چیز رو می‌دونی، دست از رشد می‌کشی... چشمات رو باز نگه‌دار و پرسش کن."

از بوتورا پرسیدم، از چه کسی الهام گرفته است. پاسخ داد: "آی‌وی‌وی، هنرمندچینی هنرهای تجسمی که در غرب آموزش دیده. اون سنت‌های مختلف رو با هم ترکیب می‌کنه. مخصوصاً هنر مینیمالیستی و انتزاعی رو. اسم یکی از هنرهای اجرامحور او، انداختن گلدان سلسلهٔ هانه. در این اثر گلدانی دو هزارساله رو نابود می‌کنه." بوتورا از من پرسید: "به‌نظر تو چرا در یه چشم به هم زدن، هزاران سال تاریخ رو می‌شکنه؟ من بعدها فهمیدم که اون رفتار نه‌تنها مخرب نبوده، بلکه سازنده هم بوده. یه آغاز بوده. بشکن، تغییر بده، بساز."

اغلب اوقات طرز فکر ما در مورد پرسش‌گری، مخصوصاً اگر در مناصب مدیریتی باشیم، اشتباه است. می‌ترسیم، زیرا همهٔ پاسخ‌ها را نداریم، و از اینکه دیگران در موردمان پیش‌داوری منفی کنند می‌ترسیم.

نافرمان‌ها برای یادگیری ارزش قائل‌اند و فروتن می‌مانند. اولین‌باری که بوتورا را ملاقات کردم به من گفت: "اگر فکر کنی همه چیز رو می‌دونی، دست از رشد می‌کشی... چشمات رو باز نگه‌دار و پرسش کن."

از اینکه همخانه یا همسرمان، ماشین ظرف‌شویی را با بی‌دقتی پر کرده، گله می‌کنیم. اما به‌خاطر اینکه شام پخته، از او تشکر نمی‌کنیم. بیشتر توجه ما معطوف به شکست‌های دیگران است تا موفقیت‌هایشان.

"فرشته را درون مرمر دیدم، آن قدر تراشیدم تا آزاد شد." میکل آنژلو بوناروتی

آدم‌های پرسش‌گر از دید مردم باهوش‌ترند.

به کمک تجربهٔ دوران کودکی‌اش، به این نتیجه رسیده بود که سیستم آموزشی، خلاقیت را کاهش می‌دهد.

آن‌ها برای اینکه فراتر از اصول و قواعد، راه‌های خلاقانه‌تر و کارآمدتری برای انجام کارها بیابند، به هنجارهای اطراف خود که مورد پذیرش همه است شک می‌کنند. آن‌ها "غیرعادی" هستند، اما از نوع مثبت و سازنده‌اش.

از دانشجویان کالجی در امریکا، خواستیم مقابل توصیفی که از شکل و شمایل استاد یک مدرسهٔ بسیار خوب و سطح بالا ارائه می‌دهیم، واکنش نشان دهند. برای عده‌ای از آنان، استادی چهل‌وپنج‌ساله با تی‌شرت و ریش را توصیف کردیم. اما برای گروه دیگر از یک آدم اتوکشیده گفتیم که کراوات می‌بندد. به‌نظر دانشجوها، استادی که تی‌شرت داشت باسوادتر بود. اینکه یک فرد عدم تطابق با هنجارها را آگاهانه انتخاب کند، حائز اهمیت است.

تحقیقات ما نشان داده که مردم افرادی را که بیشتر می‌پرسند، بیشتر دوست دارند. وقتی با کسی قرار آشنایی دارید، اگر بیشتر سؤال کنید، احتمال برگزاری دومین قرار، بیشتر خواهد بود.

نافرمان‌هایی که در این سازمان‌ها دیده‌ام، هر قشری از جامعه را شامل می‌شدند و به‌نظر من هر یک از آن‌ها منحصربه‌فرد بودند. اما تمام آن‌ها دارای خصوصیتی بودند که آن را استعداد نافرمانی می‌نامم. طبق مشاهداتم می‌خواهم پنج عنصر اصلی استعداد نافرمانی را مشخص کنم. اولین را نوآوری می‌نامم، به دنبال چالش و تجربه‌های نو بودن. دومین عنصر، کنجکاوی است. همان انگیزه‌ای که باعث می‌شود در دوران کودکی مدام بپرسیم "چرا؟" سومین آن‌ها، وسعت دید است. قابلیتی که به نافرمان‌ها این امکان را می‌دهد که پیوسته دیدگاه خود را وسعت ببخشند. عنصر چهارم، را تنوع می نامم؛ یعنی تمایل به سرپیچی از نقش‌های اجتماعی از پیش تعیین‌شده و دستیابی به آن‌هایی که متفاوت به‌نظر می‌رسند. مورد پنجم، راستین بودن است. نافرمان‌ها همیشه خود خودشان هستند. آن‌ها برای اینکه با دیگران ارتباط برقرار کنند و از آن‌ها بیاموزند، به‌شدت بی‌پناه و آسیب‌پذیر می‌شوند.

ما اغلب فکر می‌کنیم که هر چه بیشتر درگیر کار باشیم، زمان و انرژی ذهنی کمتری برای دیگر وظایف‌مان باقی‌می‌ماند. منطقی به‌نظر می‌رسد و سخت است که جور دیگری تصور کنیم. اما معلوم شده که این تفکر اشتباه است. هنگامی که کاملاً درگیر کار و زندگی هستیم، عملاً انرژی انجام بیشتر از آن را هم داریم.

هنگام بحران، وقتی به این فکر می‌کنیم که چه باید بکنیم، روی آشکارترین راهکارها متمرکز می‌شویم. همان‌هایی که در تصمیم‌گیری‌های مشابه در گذشته، به آن‌ها تکیه کرده‌ایم، فرقی نمی‌کند از چک‌لیستی پیروی بکنیم یا نه. برعکس، در همین لحظات پرتنش است که یک گام به عقب برداشتن، خیلی مفیدتر خواهد بود. از خودمان که می‌پرسیم، چه می‌توانیم بکنیم، دامنهٔ فکرمان وسیع‌تر می‌شود. قبل از تصمیم نهایی، احتمالات بیشتری را در نظر گرفته و کاوشگر می‌شویم. توجه به اینکه چه می‌توانیم بکنیم، ما را از تحلیل و سبک سنگین کردن انتخاب‌هایی که ثابت و غیرقابل تغییرند، دور می‌کند. به این صورت می‌توانیم گزینه‌های خلاقانه‌تری ارائه دهیم.

در یک جلسه، کارمندانی که با تجربه‌ترند ممکن است از کلمات اختصاری مبهم استفاده کنند. نیروهای تازه‌وارد هم، سرشان را به نشان تأیید، تکان بدهند و بحث را دنبال کنند درحالی‌که چیزی نمی‌فهمند. آن‌ها برای اینکه تأثیر خوبی از خود به جا بگذارند، این کار را می‌کنند. اما جالب اینکه، هر گاه برای رفتارهای ساختگی‌مان تمجید می‌شویم، عزت‌نفس‌مان صدمه می‌بیند.

در آزمون دیگری به خانم‌های دانشجو اطمینان داده شد که توانایی آن‌ها در علوم و ریاضی با مردان برابر است. نتیجه اینکه امتیاز آزمون مردان و زنان، به‌خوبی هم بود. همین نتایج را درمورد دانشجویان افریقایی ـ امریکایی و لاتین هم به‌دست آوردیم: تفکر کلیشه‌ای می‌گوید آن‌ها از لحاظ تحصیلی نسبت به سفیدپوست‌ها عملکرد بدتری دارند. در واقع زمانی که قبل از آزمون نژادشان را به آن‌ها گوشزد می‌کنند، دچار افت عملکرد می‌شوند. تحقیقات نشان‌داده، نمرهٔ زنان در امتحانات ریاضی که به‌صورت مختلط برگزار می‌شود نسبت به امتحاناتی که فقط زنان در آن شرکت دارند، افت می‌کند.