بریده‌هایی از کتاب افکار منفی را رها کن

یادتان باشد وقتی به این درک برسید که خودتان مسئول خوشبختی خودتان هستید، از فشار روی شانه‌هایتان کاسته خواهد شد.

در واقع رسیدن به آرامش به دلیل میلیون‌ها فکری که در سر ما می‌گذرند سخت می‌شود، نه به‌خاطر زندگی پرمشغله‌ای که داریم.

تحقیقات نشان داده‌اند که سکوت می‌تواند به رشد مغز کمک کند. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نشان داده که حداقل دو ساعت سکوت می‌تواند سلول‌های جدیدی در هیپوکامپ مغز بسازد (بخشی از مغز که در کنترل هیجانات نقش مهمی دارد). سعی کنید کمی آرامش و سکوت را در روز یا هفته‌تان وارد کنید، حتی اگر برای ده دقیقه باشد. اگر این کار را هدفمند انجام دهید، بر روحیهٔ شما تأثیر مثبتی خواهد گذاشت و فعالیت مغزتان را به طرز شگفت‌انگیزی افزایش می‌دهد.

همان‌گونه که گلنن دویل ملتون در کتاب جنگجوی عشق می‌گوید: «ما می‌توانیم دو انتخاب داشته باشیم: یا عالی باشیم و دیگران ما را تحسین کنند، یا حقیقی باشیم و دیگران عاشق ما باشند.»

«اگه ما خودمون رو بی‌قیدوشرط دوست نداشته باشیم نمی‌تونیم دیگران رو بی‌قیدوشرط دوست داشته باشیم».

عشق ورزیدن به خودتان، کمک می‌کند هرگز نلغزید. وقتی عشق به خود را تمرین کنید ذهن حرافتان دیگر دهان گشادش را می‌بندد و خودتان را کم‌کم بهتر می‌شناسید. این قضیه از چند طریق به شما کمک می‌کند: می‌توانید درمورد چیزهایی که می‌خواهید یا نیاز دارید آگاهانه‌تر تصمیم بگیرید و باعث می‌شود نظرات دیگران را زیاد جدی نگیرید و در پایان روز می‌بینید که لذت بیشتری برده‌اید. و این قضیه بسیار شگفت‌انگیز است؛ چون حدس بزنید بقیهٔ عمرتان را با چه کسی سپری خواهید کرد؟ با خودِ فوق‌العاده‌تان.

در واقع رسیدن به آرامش به دلیل میلیون‌ها فکری که در سر ما می‌گذرند سخت می‌شود، نه به‌خاطر زندگی پرمشغله‌ای که داریم.

ما پی برده‌ایم زندگی پُر از اتفاقاتی است که از کنترل ما خارج هستند. درک این موضوع باعث می‌شود از نظر فکری آزادی زیادی به دست آوریم.

افکارتان را با گفتن جملهٔ زیر متوقف کنید: «صبر کن! الان فقط ذهنم استرس داره. من متوجهم و می‌دونم چرا استرس داره، اما واقعاً هیچ دلیلی نیست تا برای دهمین‌بار وارد این مسیر مارپیچ بشم.»

چگونه باید مانع پرسه زدن ذهنتان شوید؟ در واقع چگونه باید اینجا بمانید؟ باید از تغییر دادن تمرکزتان شروع کنید. به‌جای اینکه هنگام رفت‌وآمد به ده چیز متفاوت فکر کنید، چرا سعی نمی‌کنید درختان مسیر را تماشا کنید یا شکرگزار این باشید که شغلی دارید و هر روز به محل کارتان می‌روید و بابت کاری که می‌کنید به شما حقوق می‌دهند؟ می‌توانید به بوی شیرین شامپوی خود دقت کنید و اینکه این بو شما را یاد دوران دبیرستانتان می‌اندازد. قطعاً افکار و نگرانی‌ها در همین حین به درون ذهن شما می‌خزند، اما آنها می‌آیند و می‌روند - نباید بر شما غلبه کنند یا به شما استرسی وارد کنند. هر زمان که بتوانید روی دنیای اطرافتان تمرکز کنید یا روی چیزهایی که سپاسگزارشان هستید، می‌توانید از افکاری که ممکن است باعث نگرانی یا استرستان شوند دوری کنید. نباید اجازه دهید آنها بر شما غلبه کنند.

به‌محض اینکه همه‌چیز را رها کنید - رها کردن انتظارات، رها کردن نقشه‌های گام‌به‌گام، رها کردن سود و ضرر - هر چیزی سر جای خودش قرار می‌گیرد. شاید واقعاً وقتی دنبالش نروید آن اتفاق بزرگ برایتان رخ دهد.

جانمان شده است. ممکن است ندانید که چه مکالمهٔ درونی هولناکی با خودتان دارید.

وقتی خودتان را بی‌قیدوشرط دوست داشته باشید هیچ نیازی ندارید که در قبال عشقی که می‌دهید چیزی دریافت کنید. به این می‌گویند عشقی آزاد، عمیق و صادقانه که باعث می‌شود از بند قیدوشرط رها شوید.

«بلوغ زمانی اتفاق می‌افتد که یک نفر یاد می‌گیرد فقط به چیزهایی که ارزش دارد اهمیت دهد.»

«اینکه دیگران درمورد تو چه فکری می‌کنند به تو هیچ ربطی نداره.»

تصویرسازی هدف، راهی عالی است برای اینکه بتوانید نزدیک‌تر به خودِ واقعی‌تان زندگی کنید. آنچه از خودتان می‌خواهید را تصور کنید و سپس ببینید که چه چیزهایی آشکار می‌شوند. وقتی شروع کنید به تصویرسازی از آنچه در زندگی می‌خواهید، تصویر بهتری از خودِ واقعی‌تان می‌گیرید. مغز شما نمی‌تواند تفاوت بین یک تجربهٔ واقعی و یک موقعیت خیالی را تشخیص دهد؛ بنابراین تصویرسازی مداوم شکست، شما را به جای خوبی نخواهد رساند. از طرفی اگر آیندهٔ خود را آن‌گونه که دلتان می‌خواهد تصویرسازی کنید، ممکن است به آن نقطه برسید. البته این موضوع به صبر و زمان زیادی نیاز دارد.

راه‌های زیادی برای بخشیدن دیگران وجود دارد... لازم نیست کار آنها را فراموش کنید، فقط کافی است بگذرید. شما هیچ‌وقت نمی‌توانید تمام چیزهایی را که آزارتان داده‌اند فراموش کنید - آنها همیشه بخشی از شما و حافظهٔ شما باقی می‌مانند، اما اگر بیشتر روی زمان حال تمرکز کنید، کمتر به آن افکار می‌چسبید.

وقتی ما وارد یک جنگل می‌شویم، تمام حیوانات را یک اندازه دوست داریم. از مورچهٔ کوچک گرفته تا تنبل خوابالو، میمون بازیگوش و پرندگان زیبا. حتی ببرهای وحشی را هم دوست داریم، اما - هیچ‌وقت سعی نمی‌کنیم پا روی دم ببر بگذاریم و با او بازی کنیم. بهتر از هرکسی می‌دانید که او به شما حمله خواهد کرد. بنابراین او را دوست دارید اما با رعایت فاصله دوستش دارید. بووووم!! و قضیه حل شد. شما هنوز هم با همه یکسان برخورد می‌کنید، اما از ببرهای زندگی‌تان کمی فاصله می‌گیرید. این فاصله‌گذاری ممکن است مربوط شود به اعضای خانواده‌تان، دوستانتان که دهه‌هاست آنها را می‌شناسید یا همکاری که تقریباً از ابتدای دوران کاری‌تان با او بوده‌اید. اگر این رابطه برای شما خوب نیست هیچ اشکالی ندارد که چند قدم به عقب بردارید. هنوز هم می‌توانید آن شخص را دوست داشته باشید، اما می‌توانید این کار را با فاصله انجام دهید. این باعث می‌شود به‌جای اینکه هر بار کارهای منفی او تحریکتان کند و مجبور باشید چرخهٔ عصبانیت و بخشش را مدام تکرار کنید، احساسات مثبت را در خودتان پرورش دهید.

باید از تغییر دادن تمرکزتان شروع کنید. به‌جای اینکه هنگام رفت‌وآمد به ده چیز متفاوت فکر کنید، چرا سعی نمی‌کنید درختان مسیر را تماشا کنید یا شکرگزار این باشید که شغلی دارید و هر روز به محل کارتان می‌روید و بابت کاری که می‌کنید به شما حقوق می‌دهند؟ می‌توانید به بوی شیرین شامپوی خود دقت کنید و اینکه این بو شما را یاد دوران دبیرستانتان می‌اندازد. قطعاً افکار و نگرانی‌ها در همین حین به درون ذهن شما می‌خزند، اما آنها می‌آیند و می‌روند - نباید بر شما غلبه کنند یا به شما استرسی وارد کنند. هر زمان که بتوانید روی دنیای اطرافتان تمرکز کنید یا روی چیزهایی که سپاسگزارشان هستید، می‌توانید از افکاری که ممکن است باعث نگرانی یا استرستان شوند دوری کنید. نباید اجازه دهید آنها بر شما غلبه کنند.

وقتی آگاهانه افکار چالش‌برانگیز را با افکار مثبت جایگزین کنید یا حتی با افکار خنثی، متوجه تغییر خواهید شد. ضربان قلبتان آرام می‌شود. شانه‌هایتان از سمت گوش‌ها پایین می‌آیند و آرام می‌گیرند، اخم ابروهایتان از بین می‌رود و بدنتان حس آرام‌تری خواهد داشت. دقیقاً در همین موقع می‌توانید لحظات سرشار از آرامش را در هر روزِ خود پیدا کنید. آیا می‌خواهید از بهترین قسمت روند رسیدن به اندکی آرامش مطلع شوید؟ نیاز نیست در نحوهٔ زندگی‌تان هیچ‌گونه تغییر فاحشی بدهید. کارهای روزانه را طبق روال انجام دهید. به زندگی اجتماعی‌تان نیز طبق روال ادامه بدهید. به کلاس‌های ورزشی‌تان بروید. در محل کار بهترین باشید. ما نمی‌خواهیم شما انجام هیچ‌یک از اینها را متوقف کنید. در واقع رسیدن به آرامش به دلیل میلیون‌ها فکری که در سر ما می‌گذرند سخت می‌شود، نه به‌خاطر زندگی پرمشغله‌ای که داریم. وقتی شما از آنچه مدام در ذهنتان می‌گذرد آگاه شوید، می‌توانید کم‌کم کاری برایش انجام دهید و هنگامی که یاد می‌گیرید چگونه ذهنتان را آرام کنید، دیگر مهم نیست از نظر فیزیکی چه کاری انجام می‌دهید؛ لحظات سرشار از آرامش می‌توانند متعلق به شما باشند.

به گفتهٔ مارک تواین «من یک مرد پیر هستم و مشکلات زیادی را از سر گذرانده‌ام، اما اکثر آنها هرگز اتفاق نیفتادند.»

وقتی گرفتار فکر کردن به آینده می‌شوید، ذهن مشاهده‌گرتان را احضار کنید تا ذهن حرافتان را خاموش کند. ذهن مشاهده‌گر اجازه می‌دهد افکارتان را با گفتن جملهٔ زیر متوقف کنید: «صبر کن! الان فقط ذهنم استرس داره. من متوجهم و می‌دونم چرا استرس داره، اما واقعاً هیچ دلیلی نیست تا برای دهمین‌بار وارد این مسیر مارپیچ بشم.»

حتی وقتی به یک لحظه استراحت نیاز دارید. بهترین قسمت این است که به هیچ‌چیزی نیاز ندارید به‌جز «خودتان و چند ثانیه وقت» تا از مزیت‌های این کار لذت ببرید. وقتی در یک بحث به نقطهٔ شکست می‌رسید و چیزی نمانده از عصبانیت بترکید، نفس عمیقی بکشید. درست قبل از اینکه در عروسی پسرخاله‌تان سخنرانی کنید یا هنگامی که می‌خواهید به یکی از دوستانتان بگویید نمی‌توانید به شام تولدش بروید، چند ثانیه وقت بگذارید تا این تمرین را انجام دهید. چند ثانیه از همهٔ کارها دست بردارید و نفس عمیق بکشید. یا حتی به‌طور منظم بعدازظهرهای سه‌شنبه وقتی دنبال لحظه‌ای آرامش هستید دستتان را روی شکمتان بگذارید و این تمرین را انجام بدهید.

مهم این است که به آن افکار بدون قضاوت نگاه کنید. ممکن است یکی از افکاری که سراغتان می‌آید این باشد: «من لایق این رابطه نیستم.» آن فکر را نگه دارید و سپس از ذهن مشاهده‌گرتان استفاده کنید تا بفهمید آیا این فکر صحت دارد یا فقط ذهن حراف و کثیفتان تصمیم گرفته که آن را وارد سرتان کند (به خواندن ادامه بدهید چون چند تمرین در ادامه وجود دارند که کمک می‌کنند این مشکل را حل کنید). وقتی این کار را انجام دهید بهتر می‌توانید از پس آن فکر بربیایید؛ زیرا به آن آگاه شده‌اید. پس اگر بتوانید همین‌گونه ادامه دهید و تلاش کنید باید گفت هزار آفرین بر شما، چون کار راحتی نیست. به‌یقین یکی از سخت‌ترین قدم‌هاست!

به قول شاعر هندی روپی کائور: «شما نمی‌توانید بیدار شوید و ببینید که پروانه شده‌اید - رشد یک روند است.»

وقتی زندگی مثل طوفان با سرعت باورنکردنی‌اش دوروبرتان در گردش است، یک انتخاب دارید: یا می‌توانید اجازه دهید طوفان شما را از این‌سو به آن‌سو ببرد، یا در چشم طوفان آرام باشید. این همان لحظه‌ای است که کاملاً در زمان حال زندگی می‌کنید و از ذهن مشاهده‌گرتان استفاده می‌کنید تا شما را از دل طوفان وحشی بیرون بکشد و به چشم آرام طوفان که در قلبش قرار دارد ببرد. آنجاست که در چشم طوفان می‌نشینید و به‌جای اینکه درگیر مشکلات پیرامونتان شوید آنها را نظاره می‌کنید.

یک راهی که می‌توانید خودتان را از تمام فکرهای استرس‌زا جدا کنید این است که مدام به خودتان یادآوری کنید که ذهنتان به‌جای کمک به شما، باعث می‌شود این استرس‌ها پُررنگ‌تر شوند. پس وظیفهٔ شما این است که به آن افکار نگاه کنید و اراده کنید در دام آنها نیفتید.

یک نفس عمیق بکشید. شاید فکر کنید: «اما مگه من همیشه نفس نمی‌کشم؟» درکل بله، اما این چیزی نیست که داریم درموردش حرف می‌زنیم. ما می‌خواهیم شما یک نفس حقیقی بکشید. نفسی که واقعاً به آن آگاه باشید. نفسی که به‌عمد می‌کشید. در طی روز از طریق قفسهٔ سینه‌تان سطحی نفس می‌کشید. وقتی احساسات منفی‌ای مانند عصبانیت، استرس یا نگرانی را تجربه می‌کنید، نفس کشیدن‌هایتان سطحی‌تر می‌شود. حتی گاهی ممکن است فراموش کنید نفس بکشید.

اگر اجازه دهید ذهن حرافتان روی سفر شخصی خودش تمرکز کند، ممکن است در شما استرس ایجاد کند، به‌خصوص زمانی که پای مسائل پرتنش به میان می‌آید و باعث می‌شود از راهی منفی تحریک شوید. گوش دادن فعالانه می‌تواند ابزاری باشد برای اینکه درگیر افکار منفی ذهنتان نشوید و یاد بگیرید که افکار منفی را دور بریزید.

تجسم ابزاری قدرتمند است. تجسم کنید که استرس‌ها و نگرانی‌هایتان متلاشی می‌شوند، این قضیه به شما کمک خواهد کرد استرس و نگرانی‌ها کمتر تحریکتان کنند و همچنین بتوانید خودتان را برای روبه‌رو شدن با هر مزخرفی که وارد زندگی روزانه‌تان می‌شود آماده کنید. تحقیقات نشان داده‌اند که مجسم کردن یک فعالیت می‌تواند به اندازهٔ انجام دادن فیزیکی خود آن فعالیت مؤثر باشد.