بریده‌هایی از کتاب بمبئی رقص الوان است

این جنس آدمی‌زاد قابلِ چه قدر ترقیات می‌باشد

گلهای فرنگی رنگ خوبی دارد اما غالباً بویی ندارد، مردمانش نیز غیر از طبیعت و لوازم مدنیت هنوز به انسانیت نرسیده

از ایام کهن تاکنون از راه‌های شایع خودشناسی دوری از محل سکونت بوده است و اهمیت سفر نیز در پیوندی است که میان مسافر و مبدأ و مقصد سفر حاصل می‌شود

درازا سفرا که ماییم و کوتاها سفرا که ماییم چندانک می‌رویم نه منزل پدید است و نه پایان.

القصه امامت جماعت در این حدود یکی از حِرَف و سرمایه معیشت و علت جاه و جلال و جمع نمودن مال و منال شده است و تعجب است که حکام از مداخل آن غافل شده‌اند و او را به اجاره نداده‌اندــ رزقنی اللّه و ایاهم سبیل الرشاد بمحمّد و آله الامجاد.