بریده‌هایی از کتاب پیرمرد و دریا

«شکست که خوردی کار آسون می‌شه.

با خود گفت: «در هر حال باد با ما رفیقه.» سپس افزود: «گاهی. این دریای بزرگ پر از دوستان و دشمنان ماست.» و گفت: «تخت‌خواب. تخت‌خواب رفیق منه. فقط تخت‌خواب. چه چیز خوبیه تخت‌خواب.»

«حالا باید بگیری بخوابی که صبح سرحال باشی. من این چیزها رو می‌برم کافه پس می‌دم.» «پس شب به خیر. صبح بیدارت می‌کنم.» پسر گفت: «تو ساعت کوکی من هستی؟» پیرمرد گفت: «سن و سال ساعت کوکی منه. می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

«ناامیدی احمقانه است. از این گذشته، به عقیده من گناه هم هست. فکر گناه را نکن. حالا بدون گناه هم به اندازه کافی دردسر داری. از این گذشته، من از گناه سر در نمیارم و گمان نمی‌کنم بهش اعتقادی هم داشته باشم. شاید کشتن ماهی گناه بود، هر چند این کار رو برای این کردم که زنده بمونم و به کلی آدم غذا برسونم. اگه این گناهه، پس همهٔ کارها گناهه. فکر گناه رو نکن. کار از این حرف‌ها گذشته، آدم‌هایی هستن که حتی مزد می‌گیرن و گناه می‌کنن. بذار اون‌ها فکرش را بکنن. تو ماهی‌گیر به دنیا اومدی، همون‌طور که این ماهی هم ماهی به دنیا اومده. پطرس مقدس هم ماهی‌گیر بود، همون‌طور که پدر دی‌ماجوی بزرگ هم ماهی‌گیر بود.»

ولی آدم رو برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره ولی شکست نمی‌خوره.

آدم رو برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره ولی شکست نمی‌خوره.

مرد ساده‌ای بود و از خودش نمی‌پرسید که این فروتنی را از کی آموخته است. ولی می‌دانست که فروتنی ننگ نیست و از همت بلند مرد نمی‌کاهد.

گفت: «شکست که خوردی کار آسون می‌شه.

پسر گفت: «تو ساعت کوکی من هستی؟» پیرمرد گفت: «سن و سال ساعت کوکی منه. می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

پیرمرد همیشه در اندیشه‌اش دریا را همچون زن می‌انگاشت، یا همچون چیزی که مهر و قهر می‌ورزد، هرگاه کار زشت یا وحشیانه‌ای از او سر می‌زند از آن‌رو است که اختیارش با خودش نیست. می‌پنداشت که ماه، دریا را هم‌چون تمام زنان تحت سلطه خود دارد.

تو کارت را میزان کن. آن‌وقت اگر بخت یاری کرد آماده‌ای.

اگر آدم چیز خوبی را بر زبان بیاورد آن چیز ممکن است روی ندهد.

برای دفاع از خودم کشتمش. خوب هم کشتمش. از این گذشته، هرچیزی به نحوی چیزهای دیگه رو می‌کشه. ماهی‌گیری هم منو می‌کشه، درست همون‌طور که منو زنده نگه می‌داره.

بخت چیزیه که به هزار شکل درمیاد. کیه که اون رو بشناسه؟ ولی به هر شکلی که باشه من می‌خرم، هر چه هم بخوان می‌دم.

شکست که خوردی کار آسون می‌شه.

می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

پیرمرد گفت: «سن و سال ساعت کوکی منه. می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.»

آدم ممکنه از بین بره ولی شکست نمی‌خوره.

می‌دونی چرا پیرمردها این‌قدر زود بیدار می‌شن؟ برای این‌که روزشون طولانی‌تر بشه.