بریده‌هایی از کتاب ندای درون

نیازی به مقایسه کردن نیست، شما در زندگی راه خود را خواهید رفت اما نه در انزوا، بلکه با علم به اینکه دیگر لازم نیست همه را در مسیری که انتخاب کرده‌اید خشنود نگه‌دارید.

از اینکه به‌طور کامل در غم خود ذوب شوید اجتناب کنید.

دائماً به خود یادآوری کنید که خداوند در همهٔ شرایط به شما عشق می‌ورزد و عشق و محبت او به تنهایی برای شما کافی است. باید این خانهٔ امن، پایدار و مملو از عشق الهی را درخود بارها و بارها بسازید و بعد از هر شکستی به آن باز گردید.

هرچه عمیق‌تر با معنویات مأنوس شوید و زندگی کنید بهتر خواهید توانست بین زندگی که در آن خداوند و الطافش حضور دارد و زندگی که عاری از لطف الهی است را تمیز دهید.

تا وقتی در مورد زندگی افرادی که با آنها در ارتباط هستید کنجکاو باشید یا مملو از خواستن و به تصرف در آوردن آنها به طرق مختلف باشید، بدنتان به‌طور واقعی و کامل به خانهٔ امن خود باز نگشته است. زمانی که توانستید در بدن خود طوری زندگی کنید که به واقع تجلی آن چیزی که هستید باشد، کنجکاوی در مورد دیگران در شما کم‌رنگ می‌شود و میلی به تصرف آنها ندارید و آزادانه در کنار آنها حضور خواهید داشت.

نوشتن به من کمک کرد تا بتوانم کمی از خودم فاصله بگیرم تا بیش از این در رنج و اندوهی که گرفتارش بودم غرق نشوم.

احساس پذیرفته نشدن از سمت خداوند نیست و حقیقت ندارد.

به‌هم خوردن دوستی عمیق من با یک دوست باعث شد که به اعماق وجودم سفر کنم و خوب ببینم که چه چیزهایی این‌همه سال در من نهان شده بود و تصمیم بگیرم پیش از مرگ با آنها در زندگی روبه‌رو شوم.

ایمان داشته باشید که خداوندی که حیات‌بخش است تحت هر شرایطی پذیرای شماست و به شما احساس امنیت خواهد داد.

گاهی در شرایط عجیب و غریبی زندگی می‌کنید. با خود خلوت کنید و عبادت کنید. گویی به سکوتی زیبا و ساده فرا خوانده شده‌اید.

در زندگی جدیدی که می‌سازید گذشته را فراموش کنید و به آن تکیه نکنید یا اصلاً فرض کنید که اتفاق نیافتاده است.

صبور باشید وقتی احساس تنهایی می‌کنید، با آن کنار بیایید و از وسوسهٔ پناه بردن به دیگران بپرهیزید و نگذارید تنهایی‌تان از شما فرار کند. بلکه برعکس بگذارید این ترس‌ها به شما آگاهی بخشند و به جای فقط نجات پیدا کردن از آنها، با آنها زندگی کنید. به این ترتیب است که آرام‌آرام با آنها یکی می‌شوید و خواهید دید که خداوند در تمام بخش‌های وجود شما حضور دارد و آنچه را می‌طلبید به شما عطا می‌کند.

وابستگی روحی بین آدم‌ها همان عشق ورزیدن به ذات الهی است.

عشق‌های زمینی باعث می‌شوند با درونیات خود بیشتر تماس پیدا کنید که در حقیقت نمایشی کوچک از همان عشق الهی هستند. دردی که شما بابت مرگ یا فقدان عزیزتان یا کسی که به او عشق می‌ورزید تجربه می‌کنید همانا فراخوانی است که شما را به خداوند نزدیک می‌کند و خود را به شکل عشق‌های زمینی آشکار می‌سازد.

در زمان وابستگی‌های زمینی عشق الهی در درون شما با عشق الهی در درون معشوق‌تان شروع به حرف زدن می‌کند (زبان می‌گشاید). این گفتمان عمیق بین اعماق وجود شما و اعماق وجود دیگری است که هر دو عشق الهی را به میزانی یکسان در خود حس می‌کنند و خداوند آنها را در آغوش می‌گیرد.

باید به ندای درونتان اعتماد کنید تا به شما مسیر را نشان دهد. شما ندای درونتان را خوب می‌شناسید، خیلی وقت‌ها به ندای درونتان گوش می‌دهید، اما وقتی با شفافیت کامل به شما می‌گوید چه‌کار باید بکنید، او را سؤال‌پیچ می‌کنید و با استدلال‌ها و اعتراضات ساختگی انکارش می‌کنید و در نهایت دنبال نظر دیگران می‌روید.

هر جا هستید خداوند حضور دارد و راه‌های بعدی را خودش به شما نشان خواهد داد.

تصور می‌کنید آیا خوب است در مورد چالش‌هایی که در زندگی با آن روبه‌رو هستید با دیگران درد دل کنید؟

خیلی سخت است صداهای ذهن و ندایی را که مدام انکارتان می‌کنند را نشنوید. با وجود این خوب می‌دانید که این‌ها صدای خداوند نیست. خداوند به شما می‌گوید من دوستت دارم و تا آخر همهٔ سختی‌ها کنار تو هستم.

مرز خود را با دیگران مشخص کنید شما می‌توانید تصمیم بگیرید چه کسانی و چه موقع می‌توانند به درونیات شما راه پیدا کنند و از اسرارتان با خبر شوند.

هیچ‌وقت نگذارید تبدیل به ملک عمومی شوید که هر کس و ناکسی به آنجا وارد و خارج شود.

قدرت آن را پیدا کنید بر حریم خصوصی‌تان مسلط باشید

اگر احساس کردید خداوند شما را به انزوا و پنهان بودن از اجتماع دعوت کرده، نترسید.

وقتی این فرصت را به خود بدهید که عشق را به‌طور کامل تجربه کنید خیلی راحت‌تر قادر خواهید بود با نگاهی متفاوت و الهی و از دریچهٔ خداوند با آدم‌ها و مسائل برخورد کنید. آسان نیست که همهٔ امور را به خدا بسپارید، اما هر چه بیشتر یاد بگیرید که همهٔ امور را به او واگذار کنید؛ ساعت‌های زمینی بیشتر و بیشتر به ساعت‌های الهی تبدیل می‌شوند و به راستی زمان الهی کامل‌ترین و واقعی‌ترین زمان است.

موفقیت، بدنامی، مهربانی، برنامه‌های آینده، سرگرمی‌ها، کارهای رضایت‌بخش، سلامتی، انگیزه‌های فکری، حمایت‌های عاطفی- بله، حتی پیشرفت‌های معنوی- هیچ‌کدام هم اگر به‌هم وصل شوند نمی‌توانند دلایل محکمی برای نجات شما باشند. فقط زمانی که بتوانید خودتان را از همهٔ اینها رها کنید آن آزادی واقعی که قلب‌تان طالب آن است را پیدا خواهید کرد. این رهایی همان مرگ است و حرکت کردن به زندگی پس از مرگ. شما باید این گذر را الان انجام دهید نه پس از مرگ زمینی‌تان. نمی‌توانید این کار را به تنهایی انجام دهید. اما با تکیه بر عشق افرادی که خداوند برای شما می‌فرستد می‌توانید بر ترس‌هایتان غلبه کنید و این فرصت را به خود بدهید که به دنیای پس از مرگ هدایت شوید.