بریده‌هایی از کتاب دلم می خواد، به تو چه!

بعضی از زنان غربی، ازجمله آمریکایی‌ها اظهار می‌دارند که ما برای مدت نوزده قرن حجاب داشتیم، ولی بعداً جهودان صهیونیست حجاب را از سر ما برداشتند. آن‌ها به بخشی از انجیل اشاره می‌کنند که در آن بر حجاب زنان تأکید شده است. از کشیش‌ها نیز ایراد می‌گیرند که چرا زمانی‌که شما در کلیسا انجیل را قرائت می‌کنید، وقتی به آن بخش‌هایی از انجیل می‌رسید که دربارهٔ حجاب زنان است، از آن عبور می‌کنید و هیچ توضیحی نمی‌دهید. این‌گونه زنان حتی «نهضت حجاب زنان» را بنا نهاده‌اند

فرض کنید خانمی کاملاً ازنظر تعریف حجاب پوشیده است: مقنعه با چادر، پوشش کامل و بلند (در لباس و آستین و...)؛ یعنی خانمی که به‌معنای کاملِ حجاب، پوشیده است. افراد سفسطه‌گر این‌گونه عنوان می‌کنند که اگر پوششی که این خانم بر سر دارد، یک‌هزارم میلی‌متر (به میزان بسیار بسیار ناچیزی، مثلاً یک میکرون) عقب‌تر رود، آیا شما می‌توانید بگویید که این فرد حجاب ندارد؟ شما در پاسخ می‌گویید نه. یعنی اگر این فرد حجابش یک‌هزارم میلی‌متر کنار برود، شما نمی‌توانید بگویید که حجاب ندارد؛ پس هنوز حجاب دارد. آن‌گاه یک‌هزارم میلی‌متر حجابش کنار می‌رود و باز از شما می‌پرسند آیا اگر پوششی که این خانم بر سر دارد، یک‌هزارم میلی‌متر آن‌طرف‌تر رود (به کمترین میزان)، شما می‌توانید بگویید این خانم حجاب ندارد؟ شما در جواب می‌گویید نه، او حجاب دارد. و همین‌طور ادامه می‌دهند، یک‌هزارم میلی‌متر آن‌طرف‌تر و یک‌هزارم میلی‌متر عقب‌تر (حجابش کنار می‌رود) و از شما می‌پرسند آیا حجاب دارد؟ و شما پاسخ می‌دهید که بله، حجاب دارد... حجاب دارد... حجاب دارد... حجاب دارد...

به آن دسته از افراد (حتی مردان) که خواهان اشاعهٔ فساد در ایران هستند باید گفت، این است که قضیهٔ شترِ حضرت صالح را فراموش نکنید. شترِ حضرت صالح را یک نفر کشت، ولی عذاب الهی بر تمام قوم ثمود نازل شد، زیرا همه به عملِ آن یک نفر راضی بودند؛ لذا اگر شما به بی‌حجابی و بدحجابی و در معرض نمایش قرارگرفتن زنان و اشاعهٔ فساد رضایت دارید، این قضایا را به حساب شما نیز می‌نویسند، هرچند شما مستقیماً آن را مرتکب نشوید.

امام‌خمینی دربارهٔ او این‌گونه می‌فرماید: «تمام ابعادی که برای زن و برای یک انسان متصور است، در فاطمهٔ زهرا جلوه کرده است. او یک زن معمولی نبوده است؛ یک زن روحانی، یک زن ملکوتی، یک انسان به‌تمام‌معنا انسان، تمام نسخهٔ انسانیت، تمام حقیقت انسان، او زن معمولی نیست. او موجود ملکوتی است که در عالم به‌صورت انسان ظاهر شده است، بلکه موجود الهی جبروتی در صورت یک زن ظاهر شده است.»

قبل از سیطرهٔ جهودان صهیونیست بر آمریکا در آن تاریخی که هنوز گردبادِ ویران‌کنندهٔ جهودان صهیونیست دین و ایمان آنان را به یغما نبرده بود، پوشش زنان آمریکایی به‌گونه‌ای بود که دامن‌های بلند و لباس‌های آستین‌بلند می‌پوشیدند و روسری بر سر داشتند و این پوشش حاکی‌از اعتقاد آنان به عفت و پاک‌دامنی زن بود. با زنانی که پوشش مناسبی نداشتند برخورد می‌شد، تا آنجا که اگر با لباس چسبان به‌قصد شناکردن به کنار دریا می‌رفتند، دستگیر و بازداشت می‌شدند. آن‌ها گشت ارشاد داشتند و آن را «پاسداران اصول اخلاقی» می‌خواندند

جهودان صهیونیست با گسترش و اشاعهٔ بی‌دینی در میان مردم، به این هدف می‌رسند که جامعه را درگیر فساد و بی‌بندوباری کنند تا به‌راحتی بر عقل و شعور و حیثیت مردم حکومت کنند؛ چنان‌که تأکید آنان در پروتکل‌هایشان این است که ما اگر بخواهیم بر جوامع بشری حکومت کنیم (که باید حکومت کنیم، چون ما نژاد برتریم)، باید شالودهٔ دین را در میان آنان از بین ببریم.

خوب است که انسان هر روز که عمری دوباره می‌گیرد و از خواب برمی‌خیزد، این سؤال را نیز از خود بکند: من امروز چه‌کاره‌ام؟! آیا دوباره در صدد خواهم بود که حق شیطان را بپردازم و علیه خدا شمشیر بکشم؟ یا اینکه با جدیت تمام، از پرداختن حق شیطان امتناع ورزم؟! ولی متأسفانه بعضی افراد هیچ از خود سؤال نمی‌کنند که: آیا آن خداوندی که ما و تمام دنیا و شیطان را آفریده است، حقی بر گردن ما دارد؟! پس این چگونه است که حق شیطان را که دشمن آشکار بشر است، می‌پردازند ولی حق خدا را نه؟! و از اطاعت خدا سرپیچی می‌کنند. امام‌علی در حکمت ۳۳۰ نهج‌البلاغه می‌فرمایند: کمترین حقی که خدا بر گردن شما دارد این است که از نعمت‌های او برای گناهان کمک نگیرید. به‌راستی آیا می‌توان از چیزی نام برد که نعمت الهی محسوب نشود؟ از اعضا و جوارح بدن گرفته تا چیزهای دیگر.