بریده‌هایی از کتاب روژه گارودی

روژه گارودی Ragaa Garaudy‌ (۱۷ ژوئیه ۱۹۱۳ – ۱۳ ژوئن ۲۰۱۲)‌ استاد دانشگاه، فیلسوف، از رزمندگان مقاومت فرانسه، نویسنده و فیلسوف سرشناس فرانسوی بود. او بخاطر نوشته‌هایش و موضع‌گیری‌های سیاسی‌اش به عنوان یک منکر هولوکاست توجه عمومی را به خود جلب کرد. وی در سال ۱۹۸۲ به دین اسلام گروید. در سال ۱۹۱۳ در شهر مارسی به دنیا آمد. پس ازطی دوره دبیرستان، تحصیلات عالی خود را در رشته فلسفه تا اخذ درجه اگرگاسیون ادامه داد. سپس عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست فرانسه شد. در سالهای ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ به عضویت مجلس مؤسسان، در ۱۹۵۶ به نمایندگی مجمع ملی فرانسه، و در ۱۹۵۹ به سناتوری مجلس سنای فرانسه انتخاب گردید. در ۱۹۶۳ با نوشتن رساله‌ای تحت عنوان فرضیه مادی‌گرایانه شناخت (connaissance teorie materialiste la)، به اخذ درجه دکتری در فلسفه نائل آمد. در ۱۹۵۹ به دانشیاری دانشگاه کلرمون فران (Clermont ferrand) و در ۱۹۶۵ به استادی فلسفه در دانشگاه پوآتیه (Poitiers) منصوب گردید.

«من دوباره آغاز می‌کنم؛ زیرا آن بیماری که می‌خواهید در من علاج کنید نامش “امید” است و “زندگی”.»

من باور دارم که اردوگاه‌های جنگی وجود داشته و می‌دانم که در آن اردوگاه‌ها کوره‌هایی برای سوزاندنِ جسدهای مردگان وجود داشته که امری طبیعی است؛ به ویژه آنکه در آن روزگار بیماری‌های واگیردار همچون تیفوس وجود داشته و بایسته بوده که برای پیشگیری از گسترشِ بیماری جسدهای مردگان سوزانده شود. این دقیقا همان چیزی بود که در نامدارترینِ اردوگاه‌ها، یعنی آشویتس، اجرا می‌شد.

فوریسون با اشاره به عکس‌های اتاق‌های گاز می‌پرسد: «اگر این عکس‌ها واقعی‌اند، پس چگونه است که سربازانِ آلمانی بدونِ ماسک و بی‌آنکه کمترین پوششی بر دهان، بینی و چشم خود داشته باشند در اتاق‌های مالامال از گازهای کشنده ایستاده و بر جان کندنِ یهودیانِ محکوم به مرگ نظاره می‌کنند؟!»

حتی به یک مدرک، فقط یک مدرک خرسند بودم؛ ولی همین یک مدرک را هم نیافتم! دربرابر، آنچه یافتم، تعدادی بی‌شمار مدارکِ مجعول و ساختگی بود، شایستهٔ محاکمهٔ جادوگران و مایهٔ شرمساری برای قاضیانی که آنها را پذیرفته‌اند. پس از آن با سکوت، مزاحمت، دشمنی و بالاخره افترا، توهین، محاکمه و ضرب‌وشتم روبه‌رو شدم.