بریده‌هایی از کتاب تارهای جادویی فرانکی پرستو

همه‌ی آدم‌ها ذاتاً موسیقایی هستند. و گرنه چه دلیل دیگری دارد که خداوند به شما یک قلب تپنده داده باشد؟

سکوت موسیقی را پررنگ‌تر می‌کند. چیزی که نمی‌نوازید، آنچه می‌نوازید را شیرین‌تر می‌کند.

نه شادی و نه وحشت هیچ‌کدام نمی‌توانند یک تولد را به تأخیر بیندازند.

گفت: «یادت باشه فرانچسکو قرار نیست که صدای سازت رو بلندتر کنی بلکه رازش اینه که دنیا رو آروم‌تر کنی. »

- فرانچسکو، انسان به‌خاطر هنرش رنج می‌کشه. این چیزیه که باید به یاد داشته باشی.

اگر بخواهم اسم ببرم، مثلاً؛ باخ، موزارت، ژوبیم، لوئیس آرمسترانگ، اریک کلاپتون، فیلیپ گلس و پرینس.

قرن‌ها نوازندگان مرا در انتهای یک سرنگ یا آخرین جرعه‌ی ‌یک نوشیدنی جست‌وجو کرده‌اند. اما این توهمی بیش نیست. و اغلب هم بد به پایان می‌رسد.

استعداد تکه‌ای از سایه‌ی خداوند است. و زیر این سایه است که داستان آدم‌ها از هم جدا می‌شود.

نگذار استعدادی که داری از دست بره پسر، برای اینکه خودت از دست می‌ری.

شما نمی‌توانید گذشته‌تان را تغییر بدهید، فرقی نمی‌کند آینده‌تان را چطور بسازید.

گاهی فکر می‌کنم بزرگ‌ترین استعداد «پشتکار» است، اما فقط گاهی.

در زندگی هر هنرمندی، شخصی وجود دارد که پرده‌ها را به سوی خلاقیت بالا می‌زند.

پسر تو به اندازه کافی چیز از دست دادی. وجدانت رو از دست نده!

قرار نیست که صدای سازت رو بلندتر کنی بلکه رازش اینه که دنیا رو آروم‌تر کنی.

سکوت موسیقی را پررنگ‌تر می‌کند. چیزی که نمی‌نوازید، آنچه می‌نوازید را شیرین‌تر می‌کند.