بریده‌هایی از کتاب بازی کار

حتی اهداف ناملموس هم نیازمند شاخص‌های ملموس هستند. اگر شما هدفی برای صبورتر شدن دارید، تعداد دفعاتی که در روز صدایتان را بالا می‌برید بشمارید. اگر این تعداد کاهش می‌یابد، صبر شما در حال افزایش است. اگر شما فروشنده‌ای تلفنی هستید، نگویید «من سال دیگر عملکرد بهتری خواهم داشت،» بلکه بگویید «می‌خواهم سال آینده تعداد ایکس تلفن در روز بزنم.»

ما از عبارت «کم و بیش» زمانی استفاده می‌کنیم که کاملاً از همه چیز بی‌خبریم. از «خیلی نزدیکه» زمانی استفاده می‌کنیم که حتی هنوز شروع هم نکرده‌ایم. وقتی ما کاری را تمام نکرده‌ایم، می‌گوییم «تقریباً تمام شده.» اجتناب از به‌گویی‌ها به میزان گسترده‌ای سطح ارتباط را بهبود می‌بخشد. برای برخی افراد اندازه‌گیری دقیق، حقیقت‌های بیش از اندازه‌ای را آشکار می‌کند. بازنده‌ها جسارت مواجهه با حقیقت اندازه‌گیری دقیق را ندارند. آنها می‌خواهند با تمرکز روی فعالیت‌ها به جای نتایج از حقیقت بگریزند. وقتی اندازه‌گیری‌های دقیق صورت می‌گیرد، چیزها آشکار شده و جایی برای پنهان کردن حقیقت نمی‌ماند.

اگر شما شجاعت این را داشته باشید که حتی وقتی در حال باخت هستید، حساب امتیازهایتان را نگاه دارید، در طولانی مدت به دفعات بیشتری خواهید برد.

اگر شما گل زدن را از فوتبال حذف کنید چه باقی می‌ماند؟

مردم در کل بیشتر ترجیح می‌دهند بازی کنند تا کار.

اگر شما مهلتی نداشته باشید، هدفی هم ندارید. اهداف باید مقدار، تعداد، و زمان داشته باشند. هیجان‌انگیزترین بازی در همهٔ ورزش‌ها ظرف دو دقیقهٔ آخر نیمهٔ اول یا دو دقیقهٔ آخر بازی اتفاق می‌افتد، چه در هاکی، چه بسکتبال و چه فوتبال. مهلت‌ها باعث می‌شوند دانش‌آموزانی که در کل طول ترم خوابیده‌اند و نتوانسته‌اند زودتر از ده صبح بیدار شوند، برای امتحان میان‌ترم کل شب را بیدار بمانند.

«اهداف معین نتایج معینی به بار می‌آورند. از سوی دیگر اهداف نامعین پیامدهای نامعینی به بار نمی‌آورند. آن‌ها اصلاً پیامدی به بار نمی‌آورند.»

ما با بهترین عملکرد پیشین خودمان رقابت می‌کنیم

بزرگترین موفقیت‌ها در ورزش، پیامد تعهدات فردی به موفقیت شخص است.

مدیریت هر پروژهٔ بزرگی، بدون نوشتن اهداف مشخص مشکل است.

اهداف نوشته شده که به طور پیوسته خوانده می‌شوند به واقعیت در خواهند آمد.

اهدافی که نوشته نمی‌شوند تنها آرزو هستند.

اهداف باید روی کاغذ بیایند

. آیا می‌توانیم انگیزهٔ بازی را به محل کار منتقل کنیم؟

اهداف در بازی به روشنی تعریف شده‌اند و در نتیجه انگیزه در بازی نسبت به کار در سطح بالاتری قرار دارد.

ما باید وقتی صبح‌ها وارد محل کار می‌شویم، به جای اینکه در انتظار زنگ تلفن یا رسیدن نامه‌ها روی میزمان باشیم تا دست به کار شویم، همان چالش‌ها، فرصت‌ها و انگیزه‌های بازی را داشته باشیم.

«تصور می‌کنم هر کاری امکان‌پذیر است، به شرطی که همهٔ ذهن خود را به آن معطوف کرده و تلاش و وقت صرف آن کنید.»

از این رو تمرین می‌کرد که هدفی مشخص یعنی بهترین شدن در جهان را در سر داشت.

چیزی ذاتی در وجود ما برای میل به بهتر، سریع‌تر، بالاتر، کوتاه‌تر، و طولانی‌تر انجام دادن کارها و در نهایت بردن وجود دارد.

اگر شما اهداف و گل‌ها را از هر ورزشی حذف کنید مهم‌ترین جنبهٔ فعالیت تفریحی، یعنی هدف‌گذاری و تلاش برای رسیدن به آن را حذف کرده‌اید.