بریده‌هایی از کتاب بیمار خاموش

"برای کار کردن در این‌جا لازم نیست دیوانه باشید، اما دیوانگی به شما کمک می‌کند"»

ایجاد صمیمیت به این نیاز داره که بارها نتیجهٔ مثبت بگیریم _  و این یه شبه محقق نمی‌شه».

«انتخاب یک معشوق مثل انتخاب یک درمانگره. لازمه از خودمان بپرسیم این شخص همان کسیه که با من صادقه، انتقادپذیره و اشتباه خودش را می‌پذیره، و وعدهٔ محال نمی‌ده؟»

«خب، موش‌ها کشتی به‌گل‌نشسته را رها می‌کنند. آن‌ها با چنگ‌ودندان از کشتی بالا نمی‌روند».

یکی از دردناک‌ترین چیزها اینه که بپذیریم درست در زمانی که بیشتر نیاز به دوست‌داشته‌شدن داشتیم، دوست داشته نشدیم. یه حس هولناکه، دردِ دوست‌داشته‌نشدن».

عشقی که در آن صداقت نیست سزاوار نیست که عشق نامیده بشه».

به عقیدهٔ من، این از خطرات نگه‌داری دفترخاطرات است: همه چیز را بزرگ جلوه می‌دهی، گوش‌به‌زنگ هستی و پیوسته حقیقت را دستکاری می‌کنی. _  ژان پل سارتر

با گذشت زمان، تماس خود را با منشاء ضربهٔ روحی‌تان از دست می‌دهید، و از ریشه‌های علت آن جدا شده و آن را فراموش می‌کنید. اما یک روز، تمام آن آسیب‌ها و تمام آن خشم مانند آتشی از شکم اژدها بیرون می‌زند _ و شما اسلحه‌ای برمی‌دارید. و خشم‌تان را نه بر سر پدرتان _ کسی که مرده، فراموش گشته و در دسترس نیست_ بلکه بر سر شوهرتان خالی می‌کنید

و جفت‌مان به‌محض این‌که تونستیم خانه را ترک کردیم. اما خیلی زود فهمیدیم که در دنیای روح و روان، فاصلهٔ جغرافیایی اهمیت چندانی نداره.

گرچه به‌سرشت صادق نیستم، گاه به‌تصادف چنین هستم. _  ویلیام شکسپیر، حکایت زمستان