بریده‌هایی از کتاب کافه ای به نام چرا

زندگی حکایتی بی‌نظیر است. فقط بعضی از آدم‌ها متوجه نمی‌شوند که خودشان نویسندهٔ این حکایت هستند و می‌توانند آن را هرطور که می‌خواهند بنویسند.»

کسی که چرای زندگی را یافته، با هر چگونه‌ای نیز خواهد ساخت. نیچه

میزان ناراحتی من با جهت حرکت عقربهٔ بنزین رابطهٔ معکوس داشت.

هنگامی که منتظر سفارش هستید، بیندیشید: چرا اینجا هستید؟ آیا از مرگ می‌ترسید؟ آیا راضی هستید؟

«همهٔ ما به میزان دانش و تجربیات فعلی خودمان محدود هستیم.»

هیچ‌کس غیر از خودت نمی‌تواند بگوید چه‌چیز باعث رضایت و خشنودی تو می‌شود، پس خودت باید آن را شناسایی کنی

موج‌های مخالف زندگی من همهٔ آدم‌ها، فعالیت‌ها و دغدغه‌هایی هستند که توجه، انرژی و وقت مرا از راستای هدف وجودم منحرف می‌کنند.

در زندگی فقط خودت هستی که حقیقتآ می‌دانی هدف وجودت چیست. پس هیچ‌وقت اجازه نده اوضاع و احوال یا مردم تو را به نقطه‌ای بکشانند که احساس کنی دیگر تسلطی بر سرنوشتت نداری. در انتخاب راهت کوشا باش، وگرنه، دیگران آن را برایت انتخاب خواهند کرد.

کیسی گفت: «درست است. اگر از نظر تو درآمدن به کسوت پزشکی کمک کردن به خلق باشد، باید این کار را بکنی. اگر به معنای ساختن سرپناهی برای محرومان و بینوایان باشد، این‌طور عمل کن. و اگر باور داری با حسابدار شدن می‌توانی به مردم در امور مالی‌شان کمک کنی، این کار را بکن.»

مایک گفت: «درست است. و نکتهٔ مهم این است که هیچ‌کس نمی‌تواند فردی را از رسیدن به هدف زندگی‌اش بازدارد یا او را به آن هدف برساند. خودِ ما هستیم که سرنوشتمان را می‌سازیم.»

«اگر کاری را به ثمر رسانده باشی، یا هر روز به کار دلخواهت بپردازی، دیگر نباید از این بترسی که فرصت انجام دادنش را نداری.»

هیچ‌کس نمی‌تواند فردی را از رسیدن به هدف زندگی‌اش بازدارد یا او را به آن هدف برساند. خودِ ما هستیم که سرنوشتمان را می‌سازیم

زندگی حکایتی بی‌نظیر است. فقط بعضی از آدم‌ها متوجه نمی‌شوند که خودشان نویسندهٔ این حکایت هستند و می‌توانند آن را هرطور که می‌خواهند بنویسند.

چرا به جای اینکه همین حالا به کار دلخواهمان بپردازیم، این همه زور می‌زنیم و وقت صرف می‌کنیم تا مگر در آینده بتوانیم به آن دست یابیم؟»

کاملا جا خورده بودم. آدم دیگری خواهم شد؟ یعنی چه؟ اینجا دیگر کجاست؟! ناگهان احساس کردم لبهٔ یک پرتگاه بلند هستم، و نمی‌دانستم آیا او سعی دارد به من بفهماند برداشتن یک قدم می‌تواند مرا به مرگی آنی بکشاند یا خوشبختی جاودان.

«بله، پرسش سختی است. اینکه آدم‌ها چه موقع این سؤال را از خودشان بکنند، معلوم نیست. برای بعضی‌ها این سؤال در کودکی مطرح می‌شود، برای بعضی‌ها در سنین بالاتر، و برای بعضی‌ها هم هیچ‌وقت. جالب است.»

چرا به جای اینکه همین حالا به کار دلخواهمان بپردازیم، این همه زور می‌زنیم و وقت صرف می‌کنیم تا مگر در آینده بتوانیم به آن دست یابیم؟

«گاهی بهتر است با دیدی متفاوت به قضایا نگاه کنیم.»

وقتی کسی بداند چرا اینجاست، هر کاری را که بخواهد برای تحقق رسالت خود انجام می‌دهد