بریده‌هایی از کتاب به ما گفته نشد

به دو دلیل مغز ترجیح می‌دهد از زمان حال دور بماند. اولین مورد این است که لحظه حال، جدید و غیرقابل‌پیش‌بینی است. حواس مختلف ما در هر لحظه، اطلاعاتِ محرک‌های جدیدی را گردآوری می‌کنند، این بدان معنی است که احساسات ما دائماً از یک‌لحظه به لحظه دیگر تغییر می‌کنند. در مورد دوم، وقتی چیزی ناخوشایند در لحظه حال وجود دارد، مغز به افکار قدیمی و آشنا برمی‌گردد؛ بنابراین مغز ترجیح می‌دهد تا بیش از آنکه با حالِ حاضرِ ترسناک، جدید و غیرقابل‌پیش‌بینی سروکار داشته باشد، به ذهنی قابل‌اعتماد با اضطراب‌هایی آشنا، عقب‌نشینی کند.