بریده‌هایی از کتاب خودت باش! (جلد سوم)

دوست معمولی یک جعبه شکلات برای مهمانی تو می‌آورد. دوست واقعی زودتر به کمک تو می‌آید و تا دیروقت برای تمیز کردن می‌ماند.

کندوکاو عمیق برای رسیدن به فرزانگی، یعنی تسلیم نشدن هنگامی که به سنگ‌های ناراحتی و دلسردی در اعماق وجودتان برمی‌خورید. یعنی صبوربودن و پشتکار داشتن، توقف نکردن در اولین درون‌نگری، در اولین آگاهی، در اولین کشف، و بیشتر در اعماق رفتن. یعنی اعتماد داشتن، اعتماد به اینکه در زیر تمام سؤالات و سردرگمیها، جوابها، شفافیتها و بیداریها وجود دارد.

امتحان اصلی زمانی نیست که چیزهای را که می‌خواهیم به دست می‌آوریم، بلکه زمانی است که چیزهایی را که نمی‌خواهیم و انتظارشان را نداریم به دست می‌آوریم.

امروز نخستین روز از بقیه عمر و زندگی شماست. بنابراین، خرده‌گیری و اعتراض به گذشته هیچ فایده‌ای ندارد چون کاری از دست شما برنمی‌آید. ولی امروز از آن شماست و نقطه شروعی برای هر آنچه قرار است از حالا به بعد اتفاق بیفتد. امروز باید گامی شجاعانه بردارید تا فردا به اوج توانایی خود برسید. «جان ماکسول»

«فردوسی» می‌سُراید: هر آن کس که در بیم و اندوه زیست بدان زندگانی بباید گریست

زندگی خود را ترسیم کن. از روی نقش کهنه دیگران نقاشی نکن. خلاق باش. اگر هم در شیوه خود بر خطا باشی، بهتر از آن است که دیگران به جای تو زندگی کنند و تو بر صواب باشی.

زندگی مجموعه‌ای از انتخابهاست، در واقع این سالم‌ترین و جالب‌ترین روشی است که می‌توانیم روزمان را با آن آغاز کنیم. از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شویم تا زمانی که به رختخواب می‌رویم، کارمان انتخاب کردن است. اگر خودمان انتخاب نکنیم، دیگران به جای ما و برای ما انتخاب خواهند کرد. منظور از دیگران همه عوامل محیطی است. حتی بوق بی‌ارزش یک ماشین نیز حالت روحی ما را انتخاب خواهد کرد! چرا باید این اجازه را به او بدهیم؟! می‌توانیم هر روز به جای آنکه اسیر بایدها و مجبوربودنها باشیم، یک انتخاب‌کننده باشیم. این قدرت انسان بودن ماست.

«همه فکر می‌کنند هرچه زندگی بیشتر بروفق مرادشان باشد، در زندگی موفق‌تر هستند. اما من چنین عقیده‌ای ندارم. من به چیزهایی که انتظارشان را داشتی و امیدوار بودی به دست بیاوری و به دست هم آوردی توجهی نداشتم، زیرا این موضوع، درباره اینکه در زندگی چه چیزهایی یاد گرفتی و چه معلوماتی کسب کردی، هیچ اطلاعاتی به من نمی‌داد. من زمانی تو را به دقت زیر نظر داشتم که رویدادهای غیرمنتظره و ناشناخته برایت پیش می‌آمد، رویدادهایی که از قبل نقشه‌ای برایشان نداشتی و آرزو نمی‌کردی. نحوه برخورد انسان با این رویدادهاست که نشانگر رشد و فرزانگی و علم و آگاهی روحش است.»