بریده‌هایی از کتاب عادت خلاق

انجام هر تمرینی که موجب شکوفایی بیش از پیش استعدادهایتان شود باید در اولویت برنامهٔ روزانه قرار گیرد.

بِن هوگن، گلف‌باز مشهور عقیدهٔ جالبی دارد: «هر روزی که تمرین نمی‌کنی، یک روز از خوب بودن فاصله می‌گیری.»

شدیداً معتقدم که در صورت توقف مطالعه، اندیشیدن نیز متوقف می‌شود. به همین سادگی!

برترین آثار خلاقانه حاصل تلاش و ممارست در عادات خوب هستند.

یادتان باشد که «ترسیدن هیچ اشکالی ندارد؛ بلکه فاجعه آن زمان به وقوع می‌پیوندد که اجازه دهید ترس مانع پیشرفت‌تان شود».

از دیگر محاسن خودشناسی می‌توان به شناخت «نبایدها» اشاره کرد، نبایدهایی که آگاهی به موقع از آن‌ها سدی است در برابر اندوه و آلام روحی ناشی از انتخاب‌ها و گام‌های نادرست.

احمقانه‌ترین ایده‌ای که تاکنون به ذهن‌تان رسیده چیست؟ تصور این‌که می‌توانم همه چیز را با هم داشته باشم.

گام‌های نخست سخت و ملال‌آورند.

به عقیدهٔ من خلاقیت یک «عادت» است و برترین آثار خلاقانه حاصل تلاش و ممارست در عادات خوب هستند.

قادر نیستم ایده‌هایم را به همان خوبی که در ذهنم هستند پیاده سازم؟ قوی باشید! لئون باتیستا آلبرتی، از نظریه‌پردازان معماری قرن پانزدهم میلادی می‌گوید: «خطاها بخشی اجتناب‌ناپذیر و نهفته در طرح هستند». قطعاً یک گنبد معیوب ـ ولی واقعی ـ در فلورانس بهتر از یک معبد خیالی بر فراز ابرهاست!

«هر روزی که تمرین نمی‌کنی، یک روز از خوب بودن فاصله می‌گیری.»

هیچ نابغهٔ بالفطره‌ای وجود ندارد.

قانون ساده‌ای وجود دارد: دل کندن از برخی چیزها مسلماً موجب افزایش استقلال‌تان می‌شود.

قبل از شروع به کار روی یک موضوع، بیست پرسشی که دوست دارید در موردش بدانید را یادداشت کنید.

هر چه بیشتر در خلوت خود شکست بخورید، احتمال شکست‌تان در ملاء عام کاهش می‌یابد.

خلاقیت از طریق پیگیری و استمرار «عادات و روال معمول» افزایش می‌یابد،

اما اکنون وقتی درگیر یک پروژه می‌شوم ـ جز در صورتی که نیازمند آموختن موضوعی خاص از یک فیلم باشم ـ به سینما نمی‌روم، چرا که فکر می‌کنم اگر وقتم را صرف تماشای یک فیلم لذت‌بخش کنم دوباره معتادش می‌شوم و تمام وقتم را پای آن خواهم گذراند، به نحوی که به هیچ کار دیگری نخواهم رسید.

هرگز از ترس‌هایتان چشم نپوشید و از آن‌ها فرار نکنید بلکه همه را در برگه‌ای یادداشت کنید و در جایی نگاه‌شان دارید. یادتان باشد که «ترسیدن هیچ اشکالی ندارد؛ بلکه فاجعه آن زمان به وقوع می‌پیوندد که اجازه دهید ترس مانع پیشرفت‌تان شود».

رشد و تعالی‌تان رابطهٔ مستقیمی با توانِ مصاف‌تان با ناملایمات و ناخواسته‌های زندگی دارد.

رمان‌نویسی را می‌شناسم که از طریق تایپ مجدد داستان‌های نویسندگان موردعلاقه‌اش حرفهٔ نویسندگی را آموخته است. تایپ مجدد متون ـ در عوض مطالعهٔ آن‌ها ـ موجب می‌شود تا او عمیقاً بر مهارت نویسنده در انتخاب واژگان، جمله‌بندی عبارات و پاراگراف‌ها، تنظیم دیالوگ‌ها و پی‌ریزی رمان تمرکز و تعمق نماید.

من فقط یک بار زندگی می‌کنم و اصلاً دوست ندارم که آثاری کم‌مایه و ضعیف از خودم به یادگار بگذارم

«درسته که این زخم‌ها خیلی عمیقن، ولی به زودی خوب می‌شن. در عوض، هر وقت که ترس‌هام بخوان برگردن، این زخم‌ها نجاتم می‌دن».

موضوع شگفت‌انگیز و البته نگران‌کننده در حل مسائل خلاقانه این واقعیت است که هرگز تنها یک جوابِ درست وجود ندارد و ارزشمندترین پاسخ از بین هزاران پاسخ احتمالی، آن راه حلی است که در رفع مشکلی که «مهارت» برطرف کردنش را دارید به کارتان بیاید.

خلاق بودن یک شغل تمام‌وقت است که الگوها و سرمشق‌های روزمرهٔ مختص به خودش را دارد

آفرینندگی و خلاقیت مختص هنرمندان نیست،

خلاقیت یک «عادت» است و برترین آثار خلاقانه حاصل تلاش و ممارست در عادات خوب هستند.

اگر هنر را پلی مابین تصویر ذهنی و دنیای واقعی تصور کنیم، آن‌گاه «مهارت» شیوهٔ ساخت این پل است. این توضیحات تماماً بر اهمیت تمرین و ممارست دلالت دارد. به بیان دیگر، «عادتِ تمرین» موجب توسعهٔ مهارت‌ها می‌شود.

«مردم به نادرستی گمان می‌کنند که مهارت من در موسیقی به آسانی حاصل شده، ولی دوست عزیزم! به تو اطمینان می‌دهم که هیچ‌کس به اندازهٔ من خود را وقف اندیشیدن به موسیقی و آهنگ‌سازی نکرده است. هیچ استاد شهیری نیست که من با سعی و تلاش بی‌وقفه به مطالعهٔ چندین‌بارهٔ آثارش نپرداخته باشم»

تنهایی بخشی اجتناب‌ناپذیر از خلاقیت و آفرینش است که «اعتمادبه‌نفس» ثمره‌ای خوشایند از آن است.

به هر حال، زمان بدون آن که حواس‌تان باشد به سرعت می‌گذرد و در صورتی که درگیر کار و فعالیت نباشید گذشت محنت‌بارش جمله‌ای را در گوش‌تان زمزمه خواهد کرد که برای‌تان بسیار آشناست: «در یک گرداب گیر افتاده‌ای و اوضاع خوب پیش نمی‌رود!»