بریده‌هایی از کتاب ما تمامش می کنیم

فکر می‌کنم یکی از بزرگ‌ترین نشانه‌های بلوغ یک فرد همین است، اینکه بداند چطور چیزهایی را که برای دیگران اهمیت دارد، درک کند، حتی اگر برای خودش اهمیت چندانی نداشته باشند.

آدم بد وجود نداره. همهٔ ما آدمایی هستیم که گاهی اوقات، کارای بد انجام می‌دیم.

فکر می‌کردم اگر او برود، من می‌میرم. اما نمردم. چون او رفت و من هنوز اینجا هستم. هنوز دارم زندگی می‌کنم. هنوز نفس می‌کشم، فقط به زحمت.

گیاهان برای اینکه زنده بمونن، باید به طریق صحیح دوست داشته بشن. آدمام همین‌طور. ما از لحظهٔ تولد، به پدر و مادرمون متکی هستیم که دوستمون داشته باشن و زنده نگهمون دارن و اگر اونا محبت رو از طریق صحیح به ما نشون بدن، ما انسان‌های بهتری می‌شیم.

همهٔ انسان‌ها اشتباه می‌کنند. چیزی که شخصیت ما را می‌سازد، اشتباهات ما نیست، بلکه نحوهٔ برخوردمان با آن اشتباهات و درس گرفتن از آن‌ها، به جای توجیه‌تراشی است.

ما چند سال وقت داریم که زندگی کنیم. پس باید هر کاری که می‌تونیم انجام بدیم که مطمئن بشیم از این سال‌ها نهایت استفاده رو بردیم. نباید وقتمونو برای چیزایی تلف کنیم که شاید یه روزی اتفاق بیفتن یا شایدم اصلا هیچ‌وقت اتفاق نیفتن.»

دوست دارم که آسمان، این‌طور حس کوچک بودن به من می‌دهد.

اما احساس بهتری پیدا خواهم کرد. این طبیعت انسان است که یک زخم کهنه را درمان می‌کند و خودش را برای بستن یک پوستهٔ جدید آماده می‌کند. فقط همین.

الگوها وجود دارند زیرا شکستن آن‌ها دردناک است. برای تغییر الگویی که به آن عادت داریم، به توانایی تحمل رنج و شجاعت خیلی زیادی نیاز است.

اینکه کسی انسان را بیازارد، به آن معنی نیست که انسان می‌تواند از دوست داشتن او دست بردارد.

اخیرآ احساس کرده‌ام دارم غرق می‌شوم و گاهی اوقات، انسان‌ها نیاز دارند به آن‌ها یادآوری بشود که فقط باید به شنا کردن ادامه بدهند.

آدم بد وجود نداره. همهٔ ما آدمایی هستیم که گاهی اوقات، کارای بد انجام می‌دیم.

«من احساس می‌کنم همه، خود جعلیشون رو نشون می‌دن. همهٔ ما تو عمق وجودمون خراب و داغونیم. فقط، بعضیامون می‌تونیم اینو بهتر از بقیه پنهان کنیم.»

«لیلی، آدم بد وجود نداره. همهٔ ما آدمایی هستیم که گاهی اوقات، کارای بد انجام می‌دیم.»

«من احساس می‌کنم همه، خود جعلیشون رو نشون می‌دن. همهٔ ما تو عمق وجودمون خراب و داغونیم. فقط، بعضیامون می‌تونیم اینو بهتر از بقیه پنهان کنیم.»

«می‌خوای بدونی وقتی زندگی کلافه‌ت می‌کنه، چی کار باید بکنی؟ ... فقط به شنا کردن ادامه بده. به شنا کردن ادامه بده. فقط شنا کن، شنا کن، شنا کن.»

وقتی ما خارج گود هستیم، برایمان آسان است که باور کنیم اگر ما بودیم و کسی با ما بدرفتاری می‌کرد، بدون لحظه‌ای فکر کردن، او را ترک می‌کردیم. آسان است که بگوییم اگر کسی با ما بدرفتاری می‌کرد، ما دیگر نمی‌توانستیم او را دوست داشته باشیم، در حالی که ما جای آن شخصی نیستیم که آن فرد بدرفتار را دوست دارد. وقتی اولین بار، چنین چیزی را تجربه می‌کنیم، اینکه از فردی که با ما بدرفتاری کرده، متنفر شویم، کار چندان آسانی نیست زیرا بیشتر وقت‌ها آن‌ها برای ما یک موهبت هستند.

یکی از بزرگ‌ترین نشانه‌های بلوغ یک فرد همین است، اینکه بداند چطور چیزهایی را که برای دیگران اهمیت دارد، درک کند، حتی اگر برای خودش اهمیت چندانی نداشته باشند.

«تو زن منی. قراره من از تو در مقابل هیولاها مواظبت کنم، نه اینکه خودم برات هیولا باشم.»

گاهی اوقات، یک موج غیرمنتظره از راه می‌رسد، آدم را بالا می‌برد و دیگر برنمی‌گرداند

همهٔ انسان‌ها اشتباه می‌کنند. چیزی که شخصیت ما را می‌سازد، اشتباهات ما نیست، بلکه نحوهٔ برخوردمان با آن اشتباهات و درس گرفتن از آن‌ها، به جای توجیه‌تراشی است.

اما گاهی اوقات، چیزهایی که برای آدم‌ها مهم‌ترند، بیشتر او را اذیت می‌کنند و برای آنکه اذیت نشویم، ناچاریم از هر چیزی که ما را به آن رنج مرتبط می‌کند، ببُریم؛

بعضی از آدم‌ها اطرافشان هاله‌ای از آرامش دارند

هیچ‌کس به طور مطلق بد نیست و هیچ‌کس هم به طور مطلق خوب نیست. بعضی از آدم‌ها باید بیشتر سعی کنند که بدی‌هایشان را سرکوب کنند.

صدایش را روی دلم احساس می‌کنم. این خوب نیست. صدا باید همانجا در گوش متوقف شود اما گاهی اوقات ــ در حقیقت، خیلی بندرت ــ صدایی از گوش من نفوذ می‌کند و در تمام بدنم طنین می‌اندازد. صدای او، یکی از آن صداهاست. عمیق، مطمئن و تاحدی نرم.

مطمئنآ زمان می‌تواند همهٔ زخم‌ها یا دست‌کم بیشتر زخم‌ها را التیام ببخشد.

«من احساس می‌کنم همه، خود جعلیشون رو نشون می‌دن. همهٔ ما تو عمق وجودمون خراب و داغونیم. فقط، بعضیامون می‌تونیم اینو بهتر از بقیه پنهان کنیم.»

مدت‌هاست با خودم فکر می‌کنم که آیا من قادر خواهم بود به مردی اعتماد کنم یا نه. بیشتر برای آن از مردها تنفر دارم که تنها نمونه‌ای که دارم، پدرم است

این طبیعت انسان است که یک زخم کهنه را درمان می‌کند و خودش را برای بستن یک پوستهٔ جدید آماده می‌کند. فقط همین.

. اینکه کسی انسان را بیازارد، به آن معنی نیست که انسان می‌تواند از دوست داشتن او دست بردارد. در چنین شرایطی، این رفتار یک فرد نیست که بیش از همه، انسان را آزار می‌دهد، این دوست داشتن است. اگر دوست داشتنی همراه آن رفتار نباشد، تحمل کردن آن رنج، کمی آسان‌تر می‌شود.