بریده‌هایی از کتاب باب، دوست من

لیوی، به طرف چیزی برو که بهت احساس زنده بودن می‌ده.

باب هم لبخند می‌زند. «خوب شد. حالا شدی شبیه لیویِ قدیمی!» و درِ نوشابهٔ پرتقالی‌اش را باز می‌کند. «باب، من فقط یه نفرم.»

باب می‌گوید: «ولی شطرنج ربطی به شانس نداره. مهم اینه که بدونی آدم کوچک‌ها چه‌قدر قوی هستن.» «یعنی چی؟» یک مهرهٔ سرباز را برمی‌دارد و نشانم می‌دهد. «هیچ‌کس آدم کوچک‌ها رو جدی نمی‌گیره. ولی سرباز کلید بازی شطرنجه.»

برگشتن به جایی که توش خاطرات خوش داری، احساس خوبی داره.

شطرنج ربطی به شانس نداره.

خوش‌بینی یعنی این‌که باور داشته باشی همه‌چیز درست می‌شود، حتی اگر ندانی چه‌طوری.