بریده‌هایی از کتاب سکوت رهایی

اگر کسی با اعتمادبه‌نفس در مسیر رؤیاهایش قدم بگذارد، در زمانی که انتظارش را ندارد، موفقیت نصیب او خواهد شد. او از مرزهای نامرئی عبور خواهد کرد. این را فراموش نکن. فراموش نکن که فکر کردن جلوی حرکتت را می‌گیرد.

درخت سقوط‌کرده‌ای را دیده‌ام که قد راست کرده و شاخه‌های مرده‌اش دوباره جوانه و برگ زده‌اند.

آن‌قدر قوی نیستم که بتوانم آنچه دارد رخ می‌دهد را تغییر بدهم.

هر مشکلی که دارم از این نشئت می‌گیرد که من باور دارم که چیزی درست است که در حقیقت درست نیست.

می‌گوید: «مشکلت چیه؟» «مشکلی ندارم.» «همین مشکلته دیگه، اینکه فکر می‌کنی اون‌قدر خوبی که هیچ مشکلی نداری. ساعتت هم همیشه زمان رو اشتباه نشون می‌ده. احمق.»

شاید همه‌چیز یک اتفاق بود، اما ما که به اتفاق باور نداریم. ما خودمان را با مسیرمان سازگار می‌کنیم.

او چیز زیادی نمی‌داند؛ درک نمی‌کند. می‌دانم که هیچ دلیلی برای بی‌ادبی وجود ندارد. اشتباه است که به کسی اجازه بدهی تو را عصبانی کند.