بریده‌هایی از کتاب آپولو؛ جلد دوم

خود را مُرده بپندار. زندگی تو به پایان رسیده. حال، آنچه باقی مانده را به کمال زندگی کن. آنچه از خود نور ندارد، تاریکی می‌آفریند.

اِمی و جوزفین را به یاد آوردم که به‌خاطر هم از نامیرایی خود گذشته بودند. به یاد کالیپسو افتادم که خانه‌اش، قدرت‌هایش و زندگی ابدی‌اش را رها کرده بود تا فرصتی پیدا کند در جهان بگردد؛ عشق و شاید حتی عجایب مدرسه رفتن در ایندیانا را تجربه کند.

خود را مُرده بپندار. زندگی تو به پایان رسیده. حال، آنچه باقی مانده را به کمال زندگی کن. آنچه از خود نور ندارد، تاریکی می‌آفریند.