بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

خلقِ زندگی دلخواهتان شاید کمی ترسناک به نظر برسد. اما می‌دانید چه چیزی از آن هم ترسناک‌تر خواهد بود؟ پشیمانی

دوست‌داشتن، عشق‌ورزیدن یا احترام‌گذاشتن به من، وظیفهٔ شما نیست. وظیفهٔ خودم است.

«کسی که هرگز اشتباه نکرده، در واقع هیچ چیز جدیدی را امتحان نکرده است.»

قول ندهید، اثبات کنید. نتایج خودشان گویایِ همه‌چیز خواهند بود

نبوغ از بدو تولد ظهور نمی‌کند، بلکه از طریق تمرین زیاد حاصل می‌شود.

قدرتمندترین واژه‌های زبان انگلیسی کوتاه‌ترین واژه‌ها هستند: «من هستم.» هرچه بین این دو واژه قرار دهید، سرنوشت شما را مشخص می‌کند.

موفق‌ترین افرادِ جهان، دانش‌جوهایی هستند که در تمام طول عمر خود در پی یادگیری‌اند.

«اجازه نده دانشگاه جلوی تحصیلت رو بگیره.»

همان‌طور که اتکای همیشگی به فناوریِ آسانسور به‌جای استفاده از پله‌ها بهایی فیزیکی دارد، برای ماهیچه‌های ذهنیِ تنبل نیز باید بهایی سنگین بپردازیم. از مغزتان استفاده کنید، وگرنه برای همیشه از دستش خواهید داد.

اگر دانش، قدرت است پس یادگیریِ دانش اَبَرقدرت است. ظرفیتِ ما برای یادگیری، بی‌حدومرز است و فقط باید نشانمان دهند چطور به آن دسترسی پیدا کنیم.

«اجازه نده دانشگاه جلوی تحصیلت رو بگیره.

«زندگی مثلِ حرفِ سی، بین بی و دی است.» یعنی زندگیِ ما انتخاب‌هایی است که بین تولد و مرگمان می‌کنیم

مغزِ انسان آن‌قدر که با خلق‌کردن می‌آموزد، با مصرف‌کردن محتوا نمی‌آموزد.

به‌سرعت متوجه شدم داشتنِ دانش مرا از آدم‌های اطرافم متمایز نخواهد کرد؛ آنچه موجب تفاوتم می‌شود، نحوهٔ استفاده از آن دانش است. واقعیت این است: دانش، قدرت نیست. دانش فقط پتانسیلِ این را دارد که قدرت باشد.

نقل‌قولی کنار تصویر اینشتین بود: «هیچ مشکلی را نمی‌توان با همان سطحِ آگاهی که ایجادش کرده است، حل کرد.»

«اجازه نده دانشگاه جلوی تحصیلت رو بگیره.

از مغزتان استفاده کنید، وگرنه برای همیشه از دستش خواهید داد.

در دورانِ ماشین‌های برقی خودکار و بدون راننده و وسایل نقلیه‌ای که قادرند ما را به کرهٔ مریخ ببرند، سیستم آموزشی ما معادل اسب و درشکه است.

من در طول سال‌ها کارکردن با مردم آموختم که تقریباً همهٔ افراد رؤیاهای خود را کوچک و محدود می‌کنند تا با واقعیت زندگی فعلی‌شان تناسب داشته باشد

اگر دانشِ خود را به عمل تبدیل نکنید، تمام کتاب‌ها، پادکست‌ها، سمینارها، برنامه‌های آنلاین و پست‌های الهام‌بخش در رسانه‌های اجتماعی هم نتیجه‌بخش نخواهند بود.

یک خطر دیجیتالی دیگر هم وجود دارد که لازم است به آن توجه داشته باشیم. من این خطر را افسردگیِ دیجیتالی می‌نامم، خطری زادهٔ فرهنگِ مقایسه؛ اجازه می‌دهیم گفته‌ها و رفتارهای پرزرق‌وبرقِ دیگران در فضای مجازی این احساس را به ما بدهد که کمتر از آن‌ها هستیم

اگر همه‌چیز را مهم فرض کنید، هیچ چیز مهم نخواهد بود.

اگر دانش، قدرت است پس یادگیریِ دانش اَبَرقدرت است.

بخشی از بی‌حدومرزبودن این است که یاد بگیریم ترسی از انتقاد دیگران نداشته باشیم.

یکی از مهم‌ترین کارهایی که می‌توانید برای سلامتِ مغز خود انجام دهید، ادامه‌دادن مداوم یادگیری است. ما همگی قادر به توسعهٔ ظرفیتِ مغزمان هستیم حتی وقتی سنمان بیشتر می‌شود

بوها برای به‌یادآوردنِ خاطرات بسیار مؤثر هستند. تحقیقات نشان داده‌اند بوی رزماری موجب بهبود حافظه می‌شود. نعناع و لیمو هم حافظه را افزایش می‌دهند.

واقعیت این است: دانش، قدرت نیست. دانش فقط پتانسیلِ این را دارد که قدرت باشد. شما می‌توانید این کتاب را بخوانید و تمامش را به‌خوبی بیاموزید؛ اما اگر از آن استفاده نکنید، بی‌فایده خواهد بود.

تنها سه چیز می‌توانند در بلندمدت رفتارِ فرد را تغییر دهند. یکی بینش و ادراک است که افراد کمی می‌توانند بنا به نیاز احضارش کنند. دیگری تغییر محیط اطراف است که برای همه ممکن است، اما ضرورتاً در زمانِ مشخص ممکن نیست. سومی هم همان‌طور دکتر فاگ می‌گوید: «برداشتنِ قدم‌های کوچک» است

از مغزتان استفاده کنید، وگرنه برای همیشه از دستش خواهید داد.

فردی که مرتب از خود می‌پرسد چه کند که دیگران او را دوست داشته باشند هرگز نمی‌تواند خودِ واقعی‌اش باشد چراکه همواره باید خود را با ترجیح اطرافیانش تطبیق دهد، حتی اگر از این موضوع آگاه نباشد