بریده‌هایی از کتاب قانون مدنی

ماده ۱۹ ـ اشیایی که نقل آن از محلی به محل دیگر ممکن باشد بدون اینکه به خود یا محل آن خرابی وارد آید منقول است.

ماده ۳۰ ـ هر مالکی نسبت به مایملک خود حق همه گونه تصرف و انتفاع دارد مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد.

ماده ۴۰ ـ حق انتفاع عبارت از حقی است که به‌موجب آن شخص می‌تواند از مالی که عین آن ملک دیگری است یا مالک خاصی ندارد استفاده کند.

ماده ۵۵ ـ وقف عبارت است از اینکه عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود.

ماده ۷۹۵ ـ هبه عقدی است که به‌موجب آن یک نفر مالی را مجاناً به کس دیگری تملیک می‌کند، تملیک‌کننده واهب، طرف دیگر را متهّب، مالی را که مورد هبه است عین موهوبه می‌گویند.

ماده ۸۰۸ ـ هرگاه مال غیرمنقول قابل‌تقسیمی بین دو نفر مشترک باشد و یکی از دو شریک حصه خود را به‌قصد بیع به شخص ثالثی منتقل کند شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده است به او بدهد و حصه مبیعه را تملک کند. این حق را حق شفعه و صاحب آن را شفیع می‌گویند.

ماده ۸۸۶ ـ حَجب حالت وارثی است که به‌واسطه بودن وارث دیگر از بردن ارث کلاً یا جزئاً محروم می‌شود.