بریده‌هایی از کتاب مادر خوبی داشتیم!

«لعن اللَّه ظالمیک یا فاطمة»

اگر هیجده بهار زیبا و پر از گل تو را به یاد می‌آورم هفتاد و پنج شام تاریکتر از شب در خاطرم زنده می‌شود که تنها گلِ به یادگار مانده از پدرت را هم از تو گرفتند.

زنان مکه از خدیجه ‌علیهاالسلام فاصله گرفتند برای آنکه با پیامبر صلی‌اللَّه‌علیه‌وآله ازدواج کرد. می‌گفتند: سخن ما را گوش ندادی و با محمد فقیر، یتیم ابوطالب ازدواج کردی. ما حتی هنگام وضع حمل تو را یاری نمی‌دهیم. اینک ولادت فرزند دلبندش فاطمه ‌علیهاالسلام فرا رسیده، ولی ملکه حجاز در حجره تنهاست. راستی بسیار مشکل است بانوئی که جلالتش جزیرة العرب را گرفته حتی یک نفر کمک برای ولادت فرزندش نبیند. باشد که همین فرزند از رحم مادر او را تسلی می‌دهد و انیس و مونسش می‌شود.

اهداء با تنی ناتوان پشت در نیم سوخته‌ات نشسته‌ام، و چهره بر آستان ملکوتیت می‌سایم. قبولم کنی یا نکنی، رفتنی نیستم! روزی که فرشتگان تو را با جلال به عرصه محشر می‌آورند، قدم بر دیده‌ام بگذار تا رشته‌ای از چادرت بگیرم، و مرا در آن گیر و دار با تو ببینند. هر چه هستم بپذیر. من هم امیدوارم

دشمنان پیامبر صلی‌اللَّه‌علیه‌وآله با مادرم زهرا علیهاالسلام چه کردند که از زندگی به ستوه آمد و دعای مستجابش این بود: «اللهمّ عجّل وفاتی سریعاً»

امام زین‌العابدین‌علیه‌السلام فرمود: روزی که پدرم شهید شد مرا در حالی به سینه‌اش چسبانید که خون از بدنش می‌جوشید و می‌فرمود: پسرم دعائی که مادرم فاطمه ‌علیهاالسلام به من آموخته حفظ کن که پیامبر صلی‌اللَّه‌علیه‌وآله به مادرم و جبرئیل به پیامبر صلی‌اللَّه‌علیه‌وآله آموخته که در وقت حاجت و کار مهم و ناراحتی و گرفتاری و امر بزرگ سخت و سنگین این دعا را بخوانند: بحق یس و القرآن الحکیم، و بحق طه و القرآن العظیم، یا من یقدر علی حوائج السائلین، یا من یعلم ما فی الضمیر، یا منفس عن المکروبین، یامفرج عن المغمومین، یا راحم الشیخ الکبیر، یا رازق الطفل الصغیر، یا من لایحتاج الی التفسیر، صل علی محمد و آل محمد و افعل بی کذا و کذا. و بجای کذا و کذا حاجت خود را بخواه

«فَلَیتَ ابنُ ابی‌طالبٍ ماتَ قَبْلَ یوْمِهِ، فلا یرَی الْکفَرَةَ الفَجَرَةَ قَد ازْدَحَموا عَلی ظُلْمِ الطّاهِرَةِ البَرَّة... ». ای کاش پسر ابی‌طالب قبل از آن روز مرده بود و نمی‌دید که کافران فاجر برای ستم بر فاطمه طاهره نیکوکار ازدحام کرده‌اند...