بریده‌هایی از کتاب آدمکش حرفه‌ای (کتاب نهم)

رفتارهای خشن و سادیستیک گِلی از زمانی که میزوری زبان باز کرده بود، بیشتر شده بود.

لانسکی به چشم‌های نقره‌ای نگاه کرد و بدنش به لرزه افتاد. در همان لحظه بود که لانسکی به خاطر آورد که یک بار لیولا گفته بود مهم نیست که چه عنوانی داشته باشه، او همیشه خودش را یک آدمکش می‌داند. زمانی که لیولا آن حرف را زد لانسکی فقط دلش به حال او سوخت. اما فکر نمی‌کرد که آدمکش‌ها تا این حد ترسناک باشند. ولی حالا با دیدن آن دو چشم نقره‌ای... آدمکش! این کلمه به‌شدت در قلب لانسکی حک شد.