بریده‌هایی از کتاب پیوند کوتاه و مقدّس؛ پژوهشی اجتماعی درباره‌ی موانع ازدواج موقت

امام علی علیه‌السلام بارها فرمود: اگر پسر خطاب (خلیفه‌ی دوم) ازدواج موقت را حرام نمی‌کرد، کسی زنا نمی‌کرد مگر آن که پست و شقی باشد.

جابربن عبداللّه‌ انصاری، از صحابی رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌گوید: ما در زمان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و حکومت ابوبکر، ازدواج موقت می‌نمودیم؛ آن هم در مقابل یک مشت خرما یا آرد گندم، سپس عمر که سر کار آمد از ازدواج موقت جلوگیری کرد.

چرا باید کسی که اطفای غرایز سرکش جنسی برای او کفایت می‌کند و انگیزه‌های قوی و کافی برای تشکیل و سرپرستی ارگان مهم و مقدس خانواده در او فراهم نشده است، صرفا به جرم دارا بودن غریزه‌ی جنسی، بار مسئولیت یک خانواده را نیز به اکراه بپذیرد؟ آیا درست است که بگوییم هر کس می‌خواهد شکم گرسنه‌اش را سیر کند باید یک دست بشقاب و چنگال و لیوان بخرد و آشپزخانه‌ی وسیعی بسازد و در آن آشپزی کند.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر کسی که ازدواج موقت کند و بعد غسل کند، از هر قطره‌ای که از آب غسل می‌چکد، خداوند هفتاد ملک را خلق می‌نماید که تا روز قیامت برای او طلب آمرزش و بخشش نمایند و تا روز قیامت بر کسی که از این عمل دوری کند لعنت می‌فرستند.

محمد بن مسلم می‌گوید: امام صادق علیه‌السلام از من پرسید: آیا ازدواج موقت انجام داده‌ای؟ عرض کردم: خیر، یابن رسول اللّه‌. آن حضرت فرمود: مبادا از دنیا بروی و این عمل مستحب و سنت پیامبر را انجام نداده باشی.

امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود: پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: وقتی مرا به معراج بردند، جبرئیل از طرف خداوند پیغام آورد که خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: همانا زنان امت تو را که به ازدواج موقت درآیند می‌بخشم.

اعلامِ حرمت ازدواج موقت از سوی خلیفه با مخالفت عده‌ای از صحابه، به ویژه اصحاب خاص پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، نظیر ابن عباس و جابر بن عبداللّه‌ انصاری، رو به رو شد؛ زیرا آنان در سیره‌ی نظری و عملی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، ازدواج موقت را نه تنها مذموم، بلکه پسندیده نیز یافته بودند.

اعلامِ حرمت ازدواج موقت از سوی خلیفه با مخالفت عده‌ای از صحابه، به ویژه اصحاب خاص پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، نظیر ابن عباس و جابر بن عبداللّه‌ انصاری، رو به رو شد؛ زیرا آنان در سیره‌ی نظری و عملی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، ازدواج موقت را نه تنها مذموم، بلکه پسندیده نیز یافته بودند.

به گواهی اسناد معتبر تاریخی، ازدواج موقت تا زمان خلیفه‌ی دوم، مرسوم و مقبول و متداول بود و خلیفه‌ی دوم ازدواج موقت را ممنوع اعلام نمود.