بریده‌هایی از کتاب توصیه‌های غذایی آنتونی رابینز

رابینز معتقد است که اگر انسان‌ها بدنشان را با رژیم آلکالاین یا قلیایی تطبیق بدهند، بدن به سمت تعادل واقعی‌اش نزدیک می‌شود. مصرف سبزی و میوهٔ آلکالاین به شدت در برنامهٔ رژیم غذایی تعریف‌شده از سوی آنتونی رابینز توصیه شده‌اند. اجتناب از مصرف گوشت حیوانات از هر نوع که باشد و همچنین اجتناب از مصرف مواد غذایی اسیدی دیگر، از بهترین راه‌های ممکن برای داشتن یک زندگی سالم هستند. رژیم آنتونی رابینز لزوماً به از دست دادن وزن منجر نمی‌شود، بلکه برای رسیدن به انرژی مضاعف و سلامتی مطلق توصیه شده است.

بهتر است که مصرف لبنیات را محدود (یا حتی قطع) کنید، در مصرف پروتئین‌ها صرفه‌جویی کنید

این‌طور نیست که بدون هیچ گونه تأملی بتوان به هر مقداری که مایل هستیم، از مواد غذایی گیاهی استفاده کنیم و تصور کنیم که مصرف زیاد آن‌ها هیچ خطری را به همراه ندارد. این اشتباه، درست مشابه اشتباهی است که دربارهٔ قندهای طبیعی صورت می‌پذیرد. بسیاری تصور می‌کنند، چون انواع میوه‌ها و مواد قندی طبیعی مانند موز، هندوانه، خربزه، خشکبار، خرما و عسل حاوی قند طبیعی هستند، می‌توانند هر قدر که می‌خواهند از این گونه قندهای طبیعی استفاده کنند، بدون این‌که عوارضی مانند چاقی، دیابت، بالا رفتن قند خون یا ضرر دیگری برای آن‌ها به همراه داشته باشد.

بهتر است گوشت قرمز را از برنامهٔ غذایی خود حذف کنید، پوست مرغ و ماکیان دیگر را قبل از پختن غذا بکنید، از لبنیات کم‌چرب یا بدون چربی استفاده کنید، کره (چه حیوانی و چه گیاهی) و مارگارین را از برنامهٔ غذایی‌تان حذف کنید، به چربی‌های مخفی، مانند چربی موجود در چیپس، پنیر پیتزا و تنقلات دیگر توجه داشته باشید، اما هفته‌ای یک بار ماهی را در برنامهٔ غذایی خود بگنجانید، هر از گاهی مقدار کمی آجیل بخورید و از یک قاشق روغن زیتون یا روغن کانولای روی سالاد صرف‌نظر نکنید، هیچ وقت!

به نظر من بهترین برنامهٔ ورزشی، ترکیبی از تمرینات ایروبیک و غیرایروبیک است. یعنی تمرینی که هم تا حدی عضلات اسکلتی را قوی می‌کند و هم عضلات قلب و فعالیت دستگاه قلب و عروق را بهبود می‌بخشد. در عین حال مقداری وقت برای حفظ انعطاف‌پذیری عضلات و تاندون‌ها هم لازم است.

یکی از روش‌هایی که بدن با استفاده از آن سوخت و ساز پایه را کاهش می‌دهد این است که عضلات را تحلیل می‌برد و به این ترتیب با یک تیر این دو نشان را می‌زند: اولاً وقتی که عضلات تحلیل می‌روند مقداری پروتئین وارد خون می‌شود که همین نقش مادهٔ غذایی را برای بدن ایفا می‌کند و کسری ورودی مواد غذایی را تا حدی جبران می‌کند. از طرف دیگر عضلات، مانند کورهٔ بدن هستند و نیاز به انرژی دارند. وقتی مقدار عضله کم می‌شود، نیاز بدن به کالری هم کم می‌شود. در اینجاست که اهمیت نقش ورزش مشخص می‌شود. ورزش به بالا رفتن مقدار سوخت و ساز پایه کمک می‌کند.

مزیت پرداختن به ورزش به اختصار عبارت است از: بالا نگه داشتن سوخت و ساز پایه کاهش چربی‌های اضافی تنظیم اشتها تقویت عضلات و پیشگیری از تحلیل رفتن آن‌ها تقویت استخوان‌ها و سیستم اسکلتی تقویت خون‌رسانی به اندام‌های حیاتی بدن، از جمله: قلب، مغز، ریه‌ها و غیره تنظیم ترشح هورمون‌ها و فیزیولوژی طبیعی بدن افزایش توان مقابله با مشکلات و استرس‌های روزمره تقویت اراده آرامش ذهنی و فعالیت ذهنی بهتر