بریده‌هایی از کتاب نیمه‌ی تاریک وجود (خلاصه کتاب)

باید تا جایی که می‌توانید برای خودتان آزادانه زندگی کنید. اگر ستاره‌های سینما را موفق می‌دانید، انعکاس توانایی‌ها خود را می‌بینید. شما هم می‌توانید مانند دیگران به این درجه از محبوبیت برسید، فقط باید به دنبال رویاهای خود باشید و ترس و خجالت را از خود دور کنید.

هر چیزی که در دیگران آن را بد می‌شمارید، مطمئن باشید خودتان سرشار از آن ویژگی هستید.

اگر می‌بینیم که کسی مانند بازنده‌ها رفتار می‌کند، در واقع این جلوه‌ای از وجود خود ماست که سال‌ها آن را پنهان کرده‌ایم. برای برنده شدن، باید بازنده بودن را درک کرد. همه ما آینه دیگری هستیم. چشمان‌مان را باز کنیم تا بتوانیم خود را در دیگری ببینم و برای تغییر خود آماده شویم

هر چقدر در جهت انکار ویژگی‌های منفی خود باشید، کائنات تلاش می‌کنند تا آن‌هایی را سر راه‌تان قرار دهند که به شما نشان دهند چه کسی هستید.

همه ما به دنبال آرامش هستیم. اما برای اینکه به آرامش حقیقی برسیم، باید نیمه تاریک خود را در آغوش بگیریم. باید باورهای غلط را رها کنیم، به کشف موهبت‌های نفرت‌انگیز بپردازیم، بدترین صفات اخلاقی خود را بپذیریم و برای برخورد با آن‌ها از در صلح وارد شویم.

خوشبختی ما در اعماق نیمه تاریک وجودمان نهفته است.

روح شما مشتاق در آغوش گرفتن توانایی‌هایتان است و تنها کسی که می‌تواند شرایط را برایتان تغییر دهد، خودتان هستید. شما هستید که باید قلبتان را باز کنید و همه وجود خود را سفت و سخت در آغوش بگیرید.

آن چیزی که باعث می‌شود ما دائما خودمان را سرکوب کنیم، نیروی عادت است.

باید به تاریکی بروید، تا روشنایی را درک کنید

وقتی صفتی را با تمام وجود می‌پذیری، افرادی که دارای آن صفت هستند، دیگر نمی‌توانند آسیبی به تو وارد کنند.

اصلا چه اشکالی دارد که گاهی کامل نباشیم و اشتباه کنیم؟ چه ایرادی دارد که بترسیم؟ مشکل بزرگ سرکوب همه این احساسات است. اگر بتوانیم به دنبال منبع ترس‌ها، خشم‌ها و ناراحتی‌های خود باشیم شجاعت را پیدا می‌کنیم.

هر داستانی از زندگی خیری پیدا کنید، مثل من که از جدا شدن مادر و پدرم توانستم اتفاقات نیکی را خلق کنم و دوستان زیادی هم پیدا کردم. گذشته هر چقدر هم که تاریک باشد باید آن را بپذیریم و در آغوش بگیریم، در این صورت روشنایی را درک خواهیم کرد. مطمئن باشید در هر حادثه‌ای خواست نیک پروردگار نهفته است، این ما هستیم که انتخاب می‌کنیم چه چیزی را ببینیم.

روح شما مشتاق در آغوش گرفتن توانایی‌هایتان است و تنها کسی که می‌تواند شرایط را برایتان تغییر دهد، خودتان هستید. شما هستید که باید قلبتان را باز کنید و همه وجود خود را سفت و سخت در آغوش بگیرید. اگر اشتباهی مرتکب شدیم، اگر ضعفی داریم یا گذشته تلخی را پشت سر گذاشته‌ایم، بهتر است که با خودمان آشتی کنیم. بپذیرید که می‌توانید اشتباه کنید و این کار بخش وجودی و غیرقابل انکار انسان بودن ماست و نباید برای آن سختگیری زیادی به خرج دهیم.

روح شما طلای وجودی‌تان است اما این طلا با نقابی که روی چهره زده‌اید پوشیده شده است. برای اینکه صورت حقیقی خود را به دنیا نشان دهید و سایه‌های خود را کنار بزنید، باید نقاب را از چهره بردارید.

در هر لحظه کائنات در تلاش هستند تا ما ابعاد وجودی خودمان را کشف کنیم و با آن همراه شویم. وقتی بتوانیم همه خود را در آغوش بگیریم و عشق بورزیم می‌توانیم همه انسان‌ها را با تمام ویژگی‌های منفی و مثبت‌شان بپذیریم.

باشند، اما خودشان را فراموش کرده‌اند. مانند ربات‌ها با برنامه‌ریزی‌های دیگران زندگی می‌کنند و نفس می‌کشند. نه جسمی برایشان باقی مانده که بخواهند از آن مراقبت کنند و نه روحی دارند که آن را پرورش دهند. در واقع فقط زنده هستند ولی زندگی نمی‌کنند. آیا خوب بودن اینگونه است؟ در حقیقت اینگونه نیست. گاهی باید تمام خودمان را اولویت زندگی در نظر بگیریم و از اینکه همیشه نفر دوم باشیم، دست بکشیم. آغوش‌مان را برای خودمان باز کنیم و خوبی‌ها و بدهای درونی‌مان را بپذیریم. اصلا چه اشکالی دارد که گاهی کامل نباشیم و اشتباه کنیم؟ چه ایرادی دارد که بترسیم؟

همه ما آینه دیگری هستیم. چشمان‌مان را باز کنیم تا بتوانیم خود را در دیگری ببینم و برای تغییر خود آماده شویم.

هدف از آفرینش انسان این است که تمام جهان را به همراه خوبی‌ها و بدی‌هایش درون خود داشته باشد. به همین دلیل باید به انسانیت خویش اجازه دهیم جهانی شود، خود را بروز دهد تا بتوانیم آن چه را که شایسته خودمان است را دریافت کنیم.

همه ما به دنبال آرامش هستیم. اما برای اینکه به آرامش حقیقی برسیم، باید نیمه تاریک خود را در آغوش بگیریم. باید باورهای غلط را رها کنیم، به کشف موهبت‌های نفرت‌انگیز بپردازیم

زمانی که چرخه تغییر شما آغاز شود، خودتان و دنیای اطرافتان تغییر خواهد کرد.

خاصیت رنج همین است، وقتی آن را به دنبال خود بکشید، مجبورید ناراحتی و گذشته دیگران را هم تحمل کنید و برایش ناراحت شوید. اما این رنج‌ها تا زمانی که از اعماق ذهن ما پاک نشوند، کنترل زندگی‌مان را به دست می‌گیرند.

بیشتر اوقات دعا می‌کنیم که زندگی خوبی داشته باشیم، اما برایش تلاش نمی‌کنیم

این مَن‌مَن کردن‌ها موانع بزرگی را سر راه ما قرار می‌دهند و باعث می‌شود که به جای درک جوهر وجودی خویش، به دنبال قضاوت کردن دیگران باشیم.

آن چیزی که باعث می‌شود ما دائما خودمان را سرکوب کنیم، نیروی عادت است. عادت کرده‌ایم که همیشه به یک شکل زندگی کنیم و هر چیز متفاوتی را پس می‌زنیم. غافل از اینکه خوشبختی ما در اعماق نیمه تاریک وجودمان نهفته است.

همه کسانی که از زندگی خود رانده‌اید را به ضمیر ناخودآگاه‌تان دعوت کنید. هر چه دوست دارید از آن‌ها بپرسید، در هر پرسش و پاسخی، نقشه‌ای برای تغییر کردن وجود دارد که می‌تواند راهگشای شما باشد.

۱. بزرگترین ترس زندگی‌ام چیست؟ ۲. در کدام قسمت زندگی‌ام نیاز دارم که تغییرات بزرگی ایجاد کنیم؟ ۳. بعد از خواندن این کتاب می‌خواهم چه چیزی را به دست آورم؟ ۴. چه رازی در درون من است که می‌ترسم دیگران آن را بفهمند؟ ۵. چه رازی در درون من است که می‌ترسم خودم در مورد آن بدانم؟ ۶. تا به حال چه دروغ بزرگی به خودم گفته‌ام؟ ۷. تا به حال چه دروغی به دیگران گفته‌ام؟ ۸. بزرگترین مانع زندگی من برای دگرگونی من چیست؟ وقتی پاسخ‌های خود را یادداشت کردید کمی در مورد آنچه که نوشته‌اید فکر کنید. از خودتان به خاطر شجاعتی که برای انجام این تمرین نشان دادید، تشکر کنید.

باید تا جایی که می‌توانید برای خودتان آزادانه زندگی کنید.

باید به دنبال رویاهای خود باشید و ترس و خجالت را از خود دور کنید.

سایه خود را بشناس تا خودت را بشناسی

گنج حقیقی درون ما قرار دارد.