بریده‌هایی از کتاب آژان برازنده

همه در نظمیه تا می‌توانستند زیر آب هم را می‌زدند تا شیفت شب باشند. می‌دانستند باید از استراحت‌شان بزنند ولی بدجور این شیفت شب عزیز شده بود. برازنده خوب می‌دانست که تَلکه‌کردن مردم محله توی شب ساده‌تر است و کسی نمی‌تواند از او آتو بگیرد. این شد که کار به قرعه‌کشی کشید بلکه قائله بخوابد. نام هرکسی که درمی‌آمد، می‌توانست یک هفته کشیک شب باشد. امّا معلوم نبود چگونه هر هفته نام پاسبان برازنده از ظرف سفالی بیرون می‌آمد!؟ آژان‌های دیگر شکّی شده بودند که چه کاسه‌ای زیر چه نیم کاسه است؟!