بریده‌هایی از کتاب آئیل؛ داستان‌های جزء سی‌ام قرآن به همراه ترجمه و تفسیر

آیه ۲۷. تو ای صاحب نفس مطمئنه. آیه ۲۸. خشنود و پسندیده به سوی پروردگارت برگرد. آیه ۲۹. و به جمع بندگان من داخل شو. آیه ۳۰. و به بهشت من داخل شو.

کلمه خناس به معنای (پنهان شدن پس از ظهور) است و شیطان را به این علت خناس می‌گویند که به طور مداوم انسان را وسوسه می‌کند و به محض اینکه انسان به یاد خدا می‌افتد پنهان می‌شود و وقتی انسان از خدا غافل می‌شود دوباره شیطان ظاهر می‌شود و یا اینکه وقتی انسان در اثر وسوسه شیطان دست به عمل اشتباهی می‌زند، پنهان می‌شود و خودش را از مجازات همدستی در آن خطا می‌رهاند.

خدای صمد، قبل از خلقت موجودات و انسان‌ها، هم وجود داشته است و خدای صمد نیاز به عبادت انسان‌ها ندارد و هدف از عبادت، نزدیک شدن انسان‌ها به منبع الهی (منبع دانش و قدرت و...) است تا انسان‌ها به تعالی و تکامل رسند.

بعضی از انسان‌ها آنقدر منحرف شده‌اند که خودشان همچون شیطانی شده و در زمره‌ی شیاطین محسوب می‌شوند.

امام صادق فرموده است که: کسی که سوره نصر را در نمازهای خود بخواند، خدا او را بر دشمنانش پیروز می‌گرداند و در روز قیامت به همراه امان نامه‌ای برای رهایی از آتش از آرامگاه خود بیرون می‌آید.

سوره‌ها به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند: ۱)  سوره‌هایی که اثر ذکری دارند (اثر ذکری‌شان بر اثر کاربردی‌شان ارجح است) یعنی باید آن سوره‌ها یا آیات را خواند تا اثرشان را در زندگی ببینیم که معمولاً این سوره‌ها یا آیات با کلمه (قُلْ) شروع می‌شوند. ۲)  سوره‌هایی که اثر کاربردی دارند (اثر کاربردی‌شان بر اثر ذکری‌شان ارجح است) یعنی باید آن سوره‌ها یا آیات را در زندگی به کار بگیریم یعنی باید افکار و رفتارمان را مطابق با محتوای آن آیات، تغییر دهیم تا تغییر را در زندگی امان مشاهده کنیم.

کلمه خناس به معنای (پنهان شدن پس از ظهور) است و شیطان را به این علت خناس می‌گویند که به طور مداوم انسان را وسوسه می‌کند و به محض اینکه انسان به یاد خدا می‌افتد پنهان می‌شود و وقتی انسان از خدا غافل می‌شود دوباره شیطان ظاهر می‌شود و یا اینکه وقتی انسان در اثر وسوسه شیطان دست به عمل اشتباهی می‌زند، پنهان می‌شود و خودش را از مجازات همدستی در آن خطا می‌رهاند.

پیغمبر (صل الله علیه و آله و سلم) فرموده: شیطان پوزه‌ی خود را بر قلب هر انسانی می‌گذارد و اگر انسان خدا را یاد کند، شیطان می‌گریزد و اگر انسان خدا را فراموش کند، شیطان دل انسان را می‌خورد و این معنای وسواس خناس است.

نام کتاب (آئیل) پرنده گیلکی است و به این دو دلیل انتخاب شده است: ۱)  ان‌شاءالله این کتاب تبدیل به بالی برای پرواز نوجوانان شود و خلاءهای آنان را با قرآن پر کند. ۲)  این یک اسم محلی و ایرانی است.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت کرده‌اند که فرمود در عالم رؤیا خضر (علیه السلام) را دیدم، و این رؤیا یک شب قبل از جنگ بدر بود، به خضر (علیه السلام) گفتم: از آنچه می‌دانی به من چیزی یاد بده تا بر دشمنان پیروز شوم. خضر گفت: بگو: یا هو یا من لا هو الا هو، همین که صبح شد، رؤیای خود را برای رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) بازگو کردم، به من فرمود: ای علی، اسم اعظم را یاد گرفتی، و این کلام در جنگ بدر همچنان بر زبانم بود. امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) سوره قل هو الله احد را خواند، و وقتی سوره توحید تمام شد گفت: یا هو یا من لا هو إلا هو اغفر لی و انصرنی علی القوم الکافرین - ای کسی که نیست او مگر او، مرا بیامرز و مرا بر قوم کافر پیروز کن.

ابولهب فرزند عبد المطلب و عموی رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) بود، که سخت با رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) دشمنی می‌کرد و در آزار و اذیت پیامبر اصرار می‌ورزید، و در این راه دست به همه کاری می‌زد و ابولهب همان کسی بود که وقتی رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم)، قوم خود را برای اولین بار دعوت به دین خدا کرد، در پاسخش گفت تبا لک (خسران و هلاکت بر تو باد) و این سوره نازل شد و گفتار او را به خودش برگرداند که خسران و هلاکت بر خودت باد.

منظور از سهو در نماز، یکی از این موارد و یا تعدادی و یا همه این موارد می‌باشد: ۱)  نماز نمی‌خوانند. ۲)  برایشان فرقی نمی‌کند که نمازشان قضا بشود یا نه. ۳)  قضای نمازشان را به جا نمی‌آورند. ۴)  اول وقت نماز نمی‌خوانند. ۵)  نماز را با طهارت و با آدابی که فرموده شده، نمی‌خوانند.

وای به حال هر عیب جو و غیبت‌کننده و طعنه زننده.

علاوه بر اینکه نمازت باید فقط برای خدا باشد و به هیچ کس و هیچ چیز غیر از خدا توجه نکنی؛ همچنین باید قربانی کردنت هم فقط برای خدا باشد و این اشاره به آیه ۳۷ سوره حج دارد که می‌فرماید: گوشت‌ها و خون‌هایِ قربانی‌هایی که می‌کنید، به خدا نمی‌رسد بلکه تقوا (اطاعتِ شما از امر خدا) است که به خدا می‌رسد. آیه (فصل لربک و انحر) به ما می‌فهماند که باید شکرگزاری متناسب با نعمت باشد

این سوره تهدیدی است به کسانی که عاشق جمع کردن مال هستند، و می‌خواهند با مال بیشتر خود بر سر و گردن مردم سوار شوند، و بر آنان فخر بفروشند، و به همین جهت از مردم عیب‌هایی می‌گیرند که عیب نیست؛ و بهره بندی کمتر دیگران را از مال دنیا، عیب و بی‌عقلی آنان می‌دانند در حالی که روزی را خدا کم و زیاد می‌کند؛