بریده‌هایی از کتاب وسوسه

هنگام بچگی، همه‌چیز به‌نظر ما زیبا و عظیم می‌رسد، و بعد، با گذشت زمان، همه‌چیز تغییر شکل می‌یابد. در نتیجه برای انجام دادن هر عملی باید خوب درباره‌اش تعمق کرد، تا بعد دچار پشیمانی نشویم.»

کلمات پروردگار هر دردی را دوا می‌کند

«خداوند ما را به جهان آورده است تا از آن لذّت ببریم. ما را تنبیه می‌کند و زجر می‌دهد تا به ما حالی کند که بلد نبوده‌ایم چگونه از عمر خود لذّت ببریم.

من نیز می‌خواستم برای خود جایی در بهشت ذخیره کنم و نمی‌فهمیدم که بهشت، در همین‌جا روی زمین است.

گناه، از هر بیماری دیگری خطرناک‌تر است چون به روح آدمی آسیب می‌رساند

لذّت، همیشه نفرت و اضطرابی در پی دارد.

پروردگار، جهان را با تمام زیبایی‌هایش آفریده و آن را در اختیار بشر گذاشته تا از آن لذّت ببرد. بدا به حال کسی که این مسئله را درک نکرده است.

مرد، شکارچی است و زن، طعمه.

«خداوند، اگر وجود داشته باشد، نمی‌باید ما را با هم آشنا می‌ساخت. اگر این عشق فقط یک خوشگذرانی موقتی بود، نمی‌بایست چنین اجازه‌ای می‌داد.

آری، واقعیت چنین بود و او آن واقعیت را می‌پذیرفت. چنین بود چون طبیعت بشر بدین گونه است. رنج‌بردن، عاشق‌شدن، به‌هم پیوستن، لذّت بردن و باز رنج‌بردن. نیکی‌کردن و نیکی‌دیدن، بدی‌کردن و بدی‌دیدن؛ زندگی بشر چنین است.

حس می‌کرد که این اطمینان خاطر چندان هم پایه محکمی ندارد. ولی مگر در زندگی، چه چیزی وجود دارد که پایه‌ای محکم و ثابت داشته باشد؟ خداوندا، حتّی کوه‌ها، حتّی پی کلیساها نیز محکم نیست. یک لرزه کافی است تا آنها را سرنگون و متلاشی کند.

کشیش داشت سگ را تماشا می‌کرد که به جهت تربیت ارباب خود کاملا مطیع و اهلی بود. با خود چنین فکر می‌کرد: «کاش ما نیز می‌توانستیم به احساسات خود همین‌طور پوزه‌بند ببندیم!»

ولی مگر در زندگی، چه چیزی وجود دارد که پایه‌ای محکم و ثابت داشته باشد؟ خداوندا، حتّی کوه‌ها، حتّی پی کلیساها نیز محکم نیست. یک لرزه کافی است تا آنها را سرنگون و متلاشی کند.