بریده‌هایی از کتاب پذیرش درمانی

انسان بودنت را بپذیر؛ انسان در معرضِ لغزش و خطاست.

انتقادهای غیرمنصفانه را نادیده بگیر. دیگران نمی‌توانند اذیتت کنند،‌ مگر اینکه تو به آن‌ها اجازه بدهی.

وقتی تاریکی تو را احاطه می‌کند و هرچه امید و آرزو را بر باد می‌دهد، باور داشته باش که خدا ازنو روحیه‌ات را احیا می‌کند. When darkness surrounds you and extinguishes all hope, trust that God will rekindle your spirit.

پذیرش به معنای تسلیم شدن یا منصرف شدن نیست؛ بلکه به این معناست که همه‌چیز  امیدها، غصه‌ها، و نگرانی‌هایت  را به خدا بسپاری. Acceptance doesn’t mean giving in or giving up; it means giving all____ your hopes, sorrow, worries____ to God.

نیت خیرت را به دیگران تحمیل نکن. تو نمی‌توانی به آن‌ها کمک کنی، مگر اینکه آن‌ها از تو کمک بخواهند.

ممکن است امروز نتوانی هیچ‌کاری برای یک مشکل بخصوص انجام بدهی. وقتی این‌طور می‌شود، شرایط را بپذیر و فراموشش کن.

رضایت و خشنودی به‌این‌معنا نیست که هرآنچه را می‌خواهی، به دست بیاوری. بلکه لذت بردن از آن چیزی‌ست که (همین حالا) داری. خوش بودن را به تعویق نینداز.