بریده‌هایی از کتاب مانع یک راه است

عینی بودن، بدین معنی است که بدونِ گذر از صافیِ هیجان، منطقی بیاندیشیم.

«هر جا هستیم، هر کاری انجام می‌دهیم و هر جا می‌رویم، در برابر خودمان، هنرمان و دنیا مسئول هستیم که کارمان را درست انجام دهیم.»

«یکی آن چالش را بحران می‌بیند و دیگری آن را فرصت تلقی می‌کند.» ـ رایان هالیدِی

شکست هرگز دائمی نیست، مگر اینکه خودتان بخواهید. ما هرگز سقوط نمی‌کنیم و فقط می‌لغزیم، مگر اینکه خودمان بخواهیم سقوط کنیم.

عینیت اینگونه توصیف می‌شود: - تشخیص دادنِ این که اتفاقی روی داده است، نظیرِ یک نزاع ذهنیت به این صورت است: - نظر دادن در موردِ آن رویداد، نظیرِ اینکه «آن نزاع بد بود».

درک، حاکی از آن است که چگونه یک رویداد را می‌بینیم: ذهنی یا عینی. روشِ عینیِ توصیفِ یک رویداد اینگونه است: «اتفاق افتاد» و روشِ ذهنیِ توصیفِ آن بدین صورت است: «اتفاق افتاد و بد بود». ذهنی بودن، با واکنش ما نسبت به چیزی، و نظر و ادراکمان در مورد چیزها مرتبط است. برای اینکه واضح‌تر ببینیم، ابهامات را از بین برده و تصمیماتِ درست و منطقی بگیریم، باید بر درکِ خود تسلط داشته و عینی‌تر شویم. عینی بودن، بدین معنی است که بدونِ گذر از صافیِ هیجان، منطقی بیاندیشیم.