بریده‌هایی از کتاب من علیرضا متولد اُپاتان

هر آسایشگاهی یک یا دو گروه می‌شدیم و هر گروه یک ظرف غذا داشت که به زبان عربی قُصوه می‌گفتند. با اینکه دو یا سه سال از جنگ گذشته بود و کلی اسیر در اردوگاه به سر می‌بردند، تا آن موقع به ما قاشق، بشقاب، چنگال نداده بودند.