بریده‌هایی از کتاب ۱۰۱ سؤالی که در دهه‌ی بیست سالگی باید از خود بپرسید

گاهی‌اوقات بزرگ‌ترین کار الهام‌بخشی که می‌توانید بکنید این است که در هنگام ناامیدی به کار و تلاشتان ادامه دهید.

برای پیداکردن جواب‌های درست و مناسب، اول‌ازهمه باید سؤالات درست و مناسب پرسید.

درطول این سال‌ها یک چیز را به‌طور قطع یاد گرفته‌ام و آن هم این است که تنها کسی که به‌سختی می‌توانم با او روراست باشم خودم هستم.

من دردِ تلاش‌کردن و دانستن اینکه به نتیجه‌ای نمی‌رسم را به درد ندانستن و سرگردان‌ماندن ترجیح می‌دهم.

درطول این سال‌ها یک چیز را به‌طور قطع یاد گرفته‌ام و آن هم این است که تنها کسی که به‌سختی می‌توانم با او روراست باشم خودم هستم.

دههٔ بیست‌سالگی‌تان، سپری‌کردن سال‌ها برطبق برنامه‌ریزی‌هایتان نیست، بلکه دربارهٔ انطباق، تغییر و رشد شماست.

دست از پیداکردن فرد مناسب بردارید و روی فرد مناسب‌شدن تمرکز کنید.

آدم قبل‌از رسیدن به بیست‌سالگی اهداف و رؤیاهای بزرگ زیادی دارد که مطمئن است به آنها می‌رسد. در تمام طول عمر به آنها بال‌وپر می‌دهد، پرورششان می‌دهد و به آنها عشق می‌ورزد. اما بعداز فارغ‌التحصیلی و ترک دانشگاه وارد بزرگسالی می‌شود و تمام اهدافش مثل له‌شدن زیر دوچرخه‌های یک گروه دوچرخه‌سوار، یک‌شبه ازبین می‌روند و آخرین‌باری که به آنها فکر کرده به جایی در فرانکلین و کنتاکی برمی‌گردد.

یک نفر در این دنیا به رؤیای شما احتیاج دارد، درحالی‌که هیچ‌کدامتان هنوز این را نمی‌دانید.

به‌نظر من بزرگ‌ترین اشتباهی که درحین تحولات زندگی مرتکب می‌شویم تلاش برای سریع‌تر حرکت‌کردن و عجول‌بودن برای رسیدن به نتیجه است

افراد حتی در درخشان‌ترین لحظاتشان هم آن‌روی تاریک ماه را دارند. مهم نیست چقدر موفق به‌نظر برسند، همهٔ آدم‌ها یک بخش دردناک در زندگی‌شان دارند که درخشان نیست و از دیدِ دیگران پنهان است.

برای پیداکردن جواب‌های درست و مناسب، اول‌ازهمه باید سؤالات درست و مناسب پرسید.

«هرگز تسلیم نشوید. هرگز تسلیم نشوید. هرگز، هرگز، هرگز، هرگز؛ تسلیم هیچ‌چیز نشوید، بزرگ یا کوچک، خرد یا کلان. به‌جز درمقابل تصمیمات درست قاضی، هرگز درمقابل هیچ‌چیز تسلیم نشوید. هرگز درمقابل زور تسلیم نشوید. هرگز درمقابل اقتدار و برتری ظاهری دشمن تسلیم نشوید.»

برای موفق‌شدن دردههٔ بیست‌سالگی یک حقیقت بزرگ وجود دارد؛ یک حقیقت ساده که تمام سال‌های دههٔ بیست‌سالگی‌ام طول کشید تا به آن دست پیدا کنم: دههٔ بیست‌سالگی‌تان، سپری‌کردن سال‌ها برطبق برنامه‌ریزی‌هایتان نیست، بلکه دربارهٔ انطباق، تغییر و رشد شماست.

درطول این سال‌ها یک چیز را به‌طور قطع یاد گرفته‌ام و آن هم این است که تنها کسی که به‌سختی می‌توانم با او روراست باشم خودم هستم.

درحین بزرگ‌شدن، بخش اعظمی از عمرمان را صرف بالارفتن از مرحله‌ای به مرحلهٔ دیگر می‌کنیم. راهنمایی، دبیرستان، واردشدن به یک دانشگاه خوب، انتخاب بهترین رشته، گرفتن نمرات عالی، گذراندن دورهٔ انترنی... و همین‌طور به بالارفتن از این پله‌ها ادامه می‌دهیم. سریع‌تر! بالاتر! به پشت سرت نگاه نکن! سؤال نپرس! فقط به بالارفتن ادامه بده! چون موفقیت یک جایی آن بالابالاهاست. درنهایت به بالا می‌رسی، در را باز می‌کنی و شغل رؤیایی‌ات، خانهٔ رؤیایی‌ات، شریک زندگی رؤیایی‌ات و اساساً یک زندگی موفق، تحسین‌برانگیز و فوق‌العاده آنجاست، جایی که جواب تمام سخت‌کوشی‌هایت را می‌گیری.

حتی اگر می‌ترسی، بازهم هرطورشده انجامش بده.

عشق رقصی دونفره است که در آن هردو نفر باهم طبق ضربات آهنگ پیش می‌روند. هردو وزن یکدیگر را تحمل می‌کنند و با ریتم و قدم‌های یکدیگر پیش می‌روند. وقتی یکی از آنها تند یا آهسته حرکت کند، کل رقص متزلزل و خراب می‌شود.

برای پیداکردن جواب‌های درست و مناسب، اول‌ازهمه باید سؤالات درست و مناسب پرسید. به‌نظرم در دههٔ بیست‌سالگی هیچ‌چیز بااهمیت‌تر و قدرتمندتر از پرسیدن سؤالات درست و مناسب نیست.

من نمی‌خواهم زیبا و مرتب زندگی کنم، اولین قدم برای خلق یک اثر به‌هم‌ریختن است

من نمی‌خواهم زیبا و مرتب زندگی کنم، اولین قدم برای خلق یک اثر به‌هم‌ریختن است

دههٔ بیست‌سالگی‌تان سپری‌کردن سال‌ها برطبق برنامه‌ریزی‌هایتان نیست، بلکه دربارهٔ انطباق، تغییر و رشد شماست.

هیجان‌انگیزترین بخش یک سفر زمانی‌ست که راه را گم می‌کنید.

واقع‌گراها همه‌جا هستند و طوری بدون فکر از واقعیت‌های دنیا صحبت می‌کنند که انگار آنها دکترند و شما هم به نسخهٔ تجویزیِ آنها نیاز دارید. شما هم این آدم‌ها را می‌شناسید. وقتی با آنها دربارهٔ رؤیای بزرگتان صحبت می‌کنید، قبل‌ازآنکه فرصت تمام‌کردن حرفتان را پیدا کنید، شروع می‌کنند به ارائه‌کردن هفت دلیلی که نشان می‌دهد رؤیای شما به حقیقت نخواهد پیوست. آنها ترس و عدم‌اعتمادبه‌نفس خودشان را به شما منتقل می‌کنند و اسمش را توصیه می‌گذارند.

گاهی‌اوقات آنچه درحال‌حاضر ناامیدی به‌حساب می‌آید لطفی‌ست که بعدها به آن پی می‌بریم. اصلاً مشخص نیست که «ناامیدی» در آینده چه‌شکلی به‌نظر می‌رسد.

شاید به چیزی نرسیده‌اید چون ریسک نکرده‌اید.

هدف دههٔ بیست‌سالگی‌تان باید رشد افزایشی باشد، نه فقط دریافت حقوق، و نه فقط ترفیع شغلی؛ بلکه رشدی گسترده در تمام مهارت‌هایتان، در کسب تجربه و در شخصیتتان. در دههٔ بیست و سی‌سالگی نباید روی افزایش وسایل و دارایی‌ها متمرکز شد، بلکه باید روی پرورش و گسترش‌دادن استعدادها و توانایی‌هایمان متمرکز شویم.

گشتن دنبال یک راه کامل، کامل‌ترین راه برای ناامیدی کامل است. هیچ شغلی کامل و بی‌عیب‌ونقص نیست. هیچ شریک زندگی‌ای کامل نیست. هیچ دوستی کامل نیست. هیچ زمانی کامل نیست. هیچ خانواده‌ای کامل نیست. هیچ کلیسایی کامل نیست. هیچ محله‌ای کامل نیست. هیچ جوابی کامل نیست. هیچ راهی کامل نیست. هیچ‌وقت اطلاعات کافی یا دیدِ ثابتی نخواهید داشت. تنها چیزی که با گشتن دنبال هرچیزِ کامل و تمام‌عیار نصیبتان می‌شود یکسری موارد ناقص است که به ناامیدی‌تان منجر می‌شوند. درست مثل آنچه در کتاب ۱۰۱ راز دههٔ بیست‌سالگی نوشتم: «آیا از اینکه نمی‌دانید چه می‌کنید ترسیده‌اید؟ عالی شد. همهٔ آدم‌ها همین‌طورند.»

آیفن، سیگارِ نسل امروز است. ما نسل رفرش‌کردن هستیم؛ مدام گوشی‌مان را در دست می‌گیریم تا ببینیم چه‌خبر است. بعضی‌ها مثل کسی که به‌محض تمام‌شدن سیگارش، سیگاری دیگر روشن می‌کند، هنوز گوشی‌شان را زمین نگذاشته، دوباره آن را برمی‌دارند و چک می‌کنند. آیا چسب ترک سیگار برای ترک گوشی هم وجود دارد؟ از شلوغی و از عواملی که باعث حواس‌پرتی‌مان می‌شود استقبال می‌کنیم. به اعلان‌های گوشی‌مان معتاد شده‌ایم؛ باعث می‌شوند احساس مهم‌بودن بکنیم و غرقِ شادی شویم. آیا این کار برای سلامتی‌مان مفید است؟ تأثیرات زیان‌بار بی‌وقفه انجام‌دادن هرکاری: ما اغلب متفاوت‌بودن را می‌کشیم و با این کار ممکن است خودمان را به‌کشتن دهیم

تا مدت‌ها در دههٔ بیست‌سالگی‌ام اضطراب و نگرانی داشتم چون ناخودآگاه برای رسیدن به آینده دنبال راه کامل و تمام‌عیاری می‌گشتم که اصلاً وجود نداشت. گشتن دنبال یک راه کامل، کامل‌ترین راه برای ناامیدی کامل است. هیچ شغلی کامل و بی‌عیب‌ونقص نیست. هیچ شریک زندگی‌ای کامل نیست. هیچ دوستی کامل نیست. هیچ زمانی کامل نیست. هیچ خانواده‌ای کامل نیست. هیچ کلیسایی کامل نیست. هیچ محله‌ای کامل نیست. هیچ جوابی کامل نیست. هیچ راهی کامل نیست. هیچ‌وقت اطلاعات کافی یا دیدِ ثابتی نخواهید داشت.