بریده‌هایی از کتاب هایدگر و هیپو از دروازه مروارید می‌گذرند

مرگ: نمی‌توانید با آن زندگی کنید، نمی‌توانید بی آن زندگی کنید.

برمی‌گردم به همان زمانی که احساس بدی داشتم چون به اندازهٔ برد پیت عاشق خوبی نبودم؟ ای بابا، آن ایام، ایام خوش قدیم بود! چون من کرخت شده‌ام، به آن اندازه احساس سرزندگی نمی‌کنم که شخص باشم چه رسد به عاشق.

منظرهٔ مرگ وحشتناک است! اضطراب نهایی را با خود به همراه می‌آورد. ما را وا می‌دارد تا با این حقیقت روبرو شویم که فقط برای زمانی کوتاه این جا هستیم و وقتی رفته باشیم، برای ابد رفته‌ایم.

هر چند ما به طور عینی می‌دانیم که میرا هستیم، همهٔ نقشه‌ها را می‌کشیم تا از این حقیقت ویرانگر بگریزیم.

نویسندگان کتاب این کتاب را برای تخفیف ترس خود از مرگ نوشته‌اند و در این میان گاهی تا حد انکار دنیای دیگر پیش رفته‌اند.