بریده‌هایی از کتاب بینایی

باید اشخاص را به سه گروه کودن، باهوش و خیلی باهوش تقسیم کرد. هرچه بخواهیم می‌توانیم با کودن بکنیم. می‌توانیم باهوش را هم به خدمت خود درآوریم؛ اما اگر آدم‌های خیلی باهوش در کنارمان باشند، خطرناک است؛ زیرا نمی‌توانند کنجکاوی به‌خرج ندهند و همیشه باید مواظبشان باشیم.

وقتی به‌دنیا می‌آییم برای زندگی خود قراردادی را امضاء می‌کنیم؛ اما بعد از گذشت سال‌ها از خودمان سوآل می‌کنیم چه کسی آن را به‌جای من امضاء کرده است؟

در میان موجودات عالم، فقط انسان است که قادر به دروغ‌گفتن است. آدم گاه از روی ترس و گاه به میل خود دروغ می‌گوید؛ اما بیش‌تر وقت‌ها ادعا می‌کند که این کار را برای جانبداری واقعیت می‌کند.

«پانصد پرندهٔ در قفس، بهتر از پانصد و یک پرندهٔ آزاد است!»

همیشه دسیسه در جایی چیده می‌شود که در آن‌جا هیچ‌کس حرف نمی‌زند و سکوت برقرار است؛ پس بدانید که همین سکوت نشان‌دهندهٔ وجود یک توطئه است، نه انکار آن

آدم‌های کمی هستند که ارزش اعتمادکردن دارند.

سکوتی حکمفرما شد که بیانگر این موضوع بود که گذر زمان با چیزی که عقربه‌های ساعت نشان می‌دهند، هیچ ربطی ندارد. این زمان‌سنج‌ها فقط روی چرخدنده‌هایی استوارند که فکر نمی‌کنند، احساسی ندارند و بر پیچ و مهره‌هایی بی‌روح تکیه کرده‌اند. آن‌ها نمی‌دانند که پنج ثانیه یعنی چه و فقط شمارش می‌کنند: یک، دو، سه، چهار و پنج. این مسأله، هم یک شکنجهٔ دردآلود و هم لذتی بی‌انتها است.

باید اشخاص را به سه گروه کودن، باهوش و خیلی باهوش تقسیم کرد. هرچه بخواهیم می‌توانیم با کودن بکنیم. می‌توانیم باهوش را هم به خدمت خود درآوریم؛ اما اگر آدم‌های خیلی باهوش در کنارمان باشند، خطرناک است؛ زیرا نمی‌توانند کنجکاوی به‌خرج ندهند و همیشه باید مواظبشان باشیم.

«در شهر کورها یک چشم پادشاه است.»

باید اشخاص را به سه گروه کودن، باهوش و خیلی باهوش تقسیم کرد. هرچه بخواهیم می‌توانیم با کودن بکنیم. می‌توانیم باهوش را هم به خدمت خود درآوریم؛ اما اگر آدم‌های خیلی باهوش در کنارمان باشند، خطرناک است؛ زیرا نمی‌توانند کنجکاوی به‌خرج ندهند و همیشه باید مواظبشان باشیم.

بلکه باید اشخاص را به سه گروه کودن، باهوش و خیلی باهوش تقسیم کرد. هرچه بخواهیم می‌توانیم با کودن بکنیم. می‌توانیم باهوش را هم به خدمت خود درآوریم؛ اما اگر آدم‌های خیلی باهوش در کنارمان باشند، خطرناک است؛ زیرا نمی‌توانند کنجکاوی به‌خرج ندهند و همیشه باید مواظبشان باشیم.»

بعضی‌وقت‌ها واژه‌هایی که برای تأکید مطلبی می‌گوییم، توسط بعضی‌ها طور دیگری تعبیر شده و مفهوم واقعی خودشان را ازدست می‌دهند

ـ وقتی به‌دنیا می‌آییم برای زندگی خود قراردادی را امضاء می‌کنیم؛ اما بعد از گذشت سال‌ها از خودمان سوآل می‌کنیم چه کسی آن را به‌جای من امضاء کرده است؟