بریده‌هایی از کتاب این عاشقانه‌های کوچک یک روز بزرگ می‌شوند

خدا تو را آفرید تا عاشقت شوم

تو نذری بیاور من در را باز می‌کنم تولبخندبزن من من م م ن... بشقاب شکست!

برای یک‌بار هم که شده از ته قلبت بگو دوستت دارم تفنگی که دقیق نشانه نرود می‌تواند عمری یک نفر را عذاب دهد

قطارها مسافر می‌برند کلاغ‌ها خبر تو با قطارها رفتی لعنت به همه‌ی کلاغ‌ها

تو تابلویی زینتی بودی من روزنامه‌ای که دور آن پیچید و زمانه دست‌های مردی ثروتمند!

عجیب نیست درآمدن خرگوش یاکبوتر ازکلاه یک شعبده‌باز وقتی تو ازلای موهایت بهاررا بیرون می‌آوری

برای آمدنت برگ‌ها را دانه‌دانه شمردم حالا نوبت ب ر ف ها ست

به انتظار نشسته‌ام چون پرنده‌ای در برف به کمی خورده نان مهمانم کن فقط بوی دستانت را بدهند!

سرد شده‌ای درست مثل این چایی اما نمی‌دانم چرا از دهان نمی‌افتی!

دنیا جای کوچکیست برای کسی که واقعاً عاشق باشد

خورشید روسری‌اش را پهن کرده روی میز گنجشک‌ها سروصدایی به پا کرده‌اند که نپرس مانده‌ام چایی اول صبحم را با شکرخنده‌ات بخورم خنده لبت!

می‌روی که خوشبخت شوی و من حال کودکی را دارم که نخ بادبادکش پاره شد مانده برای اوج گرفتنش ذوق کند یا برای برنگشتنش گریه

اولین شعرها را من برایت گفته‌ام

نگران نیستم که دیگر شعرنمی‌گویم! شعر ازدل می‌آید که تو آن رابرده‌ای

شال و ‌کلاه را برای خودت بافتی خیالت را برای من

خط‌های روی پیشانی‌ام ربطی به سنم ندارد! دارم روزهای بعد رفتنت را علامت می‌زنم

این برکه هم مثل من عاشق است وگرنه هر شب عکس ماهش را در آغوش نمی‌گرفت

جنگ تو را به من نزدیک‌تر کرد شب‌ها با هر منوری که رد می‌شد برایت آرزویی می‌کردم و روزها پشت دوستت دارم‌هایت سنگر می‌گرفتم جنگ تو را به من نزدیک‌تر کرد آن‌قدر که برایت کشته شدم

بعد تو همه‌چیز از پشت پنجره اتفاق افتاد هیچ‌کس در این خانه را نزد حتی مرگ! سرنوشت سیاهی دارد کلاغی که خبر آمدن پرندگان دیگر را می‌دهد و خودش کوچ کردن بلد نیست

می‌روی که خوشبخت شوی و من حال کودکی را دارم که نخ بادبادکش پاره شد مانده برای اوج گرفتنش ذوق کند یا برای برنگشتنش گریه

نقشه جغرافیا را قبول ندارم! هر جا که تو رفته‌ای دورترین نقطه‌ی دنیاست