بریده‌هایی از کتاب محمد (ص) و آیات خدا

قرآن کتاب مقدس است، نوشته‌ای مقدس برای تک تک افراد، آنها حق دارند، با آن آزادانه ارتباط برقرار کنند. اما اینکه با آن، چه نوع تجربهٔ دینی به‌دست می‌آوریم، بسیار شخصی است و لازم نیست تا برای دیگری به هنجار مبدل شود.

مفهوم بنیادگرایی در پیوند با اسلام پدید نیامده است، بلکه خاستگاهِ شکل‌گیری این جنبش اصلاحات پروتستانی محافظه‌کارانه در ایالت متحدهٔ آمریکاست که از سوی هوادارانش به این نام خوانده شد. هوادارانِ این جنبش به مجموعه نوشته‌ای با عنوان «امور بنیادین» استناد می‌کردند و خواهان آن بودند که به فهم اصیلِ کتاب مقدس بازگردند که در تقابل با تفسیر مدرن و به ویژه تفسیر تاریخی ـ نقادانه قرار می‌گیرد. بنیادگرایان اسلامی نیز به همین شیوه، خود و دیگران را با تفسیرشان از قرآن و سنت‌ها فریب می‌دهند.

زمانی این تمایزنهادن که از کل اروپا نفرت نداشته باشیم و فقط علیه سیاست‌های خارجی آمریکا موضع بگیریم، وجود داشت، اما امروز دیگر حتی این هم به چشم نمی‌خورد. در ایران در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی افراد برای این تمایزنهادن آماده و مهیا شدند؛ هرچند جرج دبلیو بوش در سخنان مشهورش در ۲۹ ژانویه ۲۰۰۲ ایران را «محور شرارت» خواند. ملاحظه می‌کنیم که متأسفانه غرب حتی در اینجا ناتوان است تا امکان گفت‌وگو را ملاحظه و درک کند. در این میان، نه فقط ایران، بلکه تقریباً کل عالم عربی اسیر یک دور باطل شدند: اگر شما ناتوان هستید با ما رابطه برقرار کنید، چرا ما باید تلاش کنیم با شما رابطه داشته باشیم؟

هریک از این پیامبران در اصل، پیام واحدی را از خدا دریافت کرده‌اند: دعوت به ایمان، مراعات آرمان‌های اخلاقی معین و نظایر آن.