بریده‌هایی از کتاب عروسکی به اسم «تو»

اسمش را نمی‌توانم تلفظ کنم. قهر اسم آدم‌ها را سنگین می‌کند.

بیش‌تر وقت‌ها گریه است که به چیزها اهمیت زیادی می‌دهد. گریهٔ دخترها عموماً از این دست است. شاید چون هیچ‌چیز آن‌قدر که باید برایشان مهم نیست.

مردک نمی‌فهمد که این‌جا مغازهٔ مکانیکی نیست که سر و کارت با یک مشت سبیل بی‌خیال باشد. این‌جا همهٔ خریدارها زنند و زن‌ها اگر وسواس را ازشان بگیری اصلاً به کلی از زنیت می‌افتند و اگر نباشد همین وسواس ما به پوشیدن چیزهای تازه و قشنگ که شما باید در مغازه‌تان را تخته کنید.