بریده‌هایی از کتاب نگارگر خاموش

کار هنری قیمت نداره، چون انسان قیمت نداره. انسان قیمت نداره، چون احساسش قیمت نداره. احساسش قیمت نداره، چون روحش قیمت نداره. روحش قیمت نداره، چون بی‌نهایته و هیچ چیز نمی‌تونه بهش غلبه کنه جز خدا. خب حالا بهم بگو حسی که از خدا به وجود بیاد قیمتش چنده؟

«اگه تو به احساست ایمان نداشته باشی، چطور می‌تونی از بقیه انتظار داشته باشی که به احساست احترام بذارن. الهام! ما از رنگ‌ها و قلم‌ها برای ثبت احسامون استفاده می‌کنیم. ما تصاویر ذهنیمونو عینی می‌کنیم. این توانایی ماست. پس اگه تو نتونستی اون‌طور که باید تصویر توی ذهنتو بکشی، علتش اینه که با تصویر توی ذهنت ارتباط برقرار نکردی. اون رو توی وجودت حل نکردی. حسش نکردی. لمسش نکردی. فکر می‌کنی چرا مردم به خاطر یه تابلو حاضرن میلیون‌ها تومن خرج کنن، تا اونو توی خونهٔ خودشون و جلوی چشم خودشون داشته باشن؟ ها؟ الهام اگه از ارزش کاری که می‌کنی، خبر داشتی، هیچ‌وقت در مورد کار دست خودت این حرفو نمی‌زدی.»

کجای این طبیعتی که ما می‌بینیم، نظم داره؟ درخت‌ها رو ببین. همه‌شون یه اندازه‌ن؟ همهٔ گلبرگ‌های گل‌ها یه شکلن؟ رودخونه تو یه مسیر مستقیم حرکت می‌کنه؟ همه جای آسمون یه رنگه؟ نه بعضی روزها قسمتیش آبی روشنه و قسمتیش تیره‌تره.