بریده‌هایی از کتاب به سوی بهشت

پس از وفاتش آن فرشتگان در مراسم غسل دادن، کفن کردن، نماز میت و دفن او شرکت می‌کنند، پس از آن از جانب خدا ندا می‌آید: «در کنار قبر این بنده من تا قیامت به تسبیح و تقدیس من بپردازید و پاداش آن را در نامه حسنات او ثبت نمایید» . خداوند خودش قبض روح زائر را به عهده می‌گیرد! زائر از سختی جان دادن و سختی‌های پس از آن و از فشار قبر در امان است

اگر زائر می‌دانست خدا چه پاداشی برای او مهیا کرده خوشحالی و سرورش از بی‌تابی و اندوهش بیشتر می‌شد وآرزو می‌کرد که اصلاً تا آخر عمرش در کربلا زندگی می‌کرد.

کسی که سیدالشّهدا علیه‌السلام را زیارت کند گویا خدا را در عرش زیارت کرده است. توضیح: معلوم است که خدا جسم و جسمانی نیست که قابل دیدن باشد، حضرت ثامن الحجج علیه‌السلام در ضمن روایتی می‌فرمایند: خدا دیدار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم را زیارت خودش قرار داده، چنان‌که اطاعت و پیروی از ایشان را اطاعت و پیروی خودش می‌داند. کسی که خدا را به «وجه و صورت» ـ به هر نحوی که باشد ـ وصف کند کافر است، مراد از «وجه اللّه‌» پیامبران و حجّت‌های معصوم علیهم‌السلام هستند.

گاهی گناه، باعث ابتلا و گرفتاری انسان می‌شود و خداوند با فقر و بیچارگی، بیماری، داغ عزیزان، انواع و اقسام غم و اندوه و مشکل یا حتی با سختی جان دادن و... او را پاک می‌کند.

زیارت آن حضرت، از حسناتی که گناه را محو می‌کند و مشمول عموم: «إِنَّ الْحَسَنَاتِ یذْهِبْنَ السَّیئاتِ» است.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام ـ به یکی از فرزندانش ـ فرمود: پسرم، چنان از خدا بترس که اگر کارهای نیک اهل زمین از آن تو باشد و به درگاهش عرضه داری از تو نپذیرد؛ و چنان به خدا امیدوار باش که اگر گناهان اهل زمین از تو باشد باز هم تو را بیامرزد.