بریده‌هایی از کتاب راز سیرن‌ها (همدم‌ها؛ جلد اول)

دخترک آنها را همچون ردایی بزرگ و عریض گرداگردش به حرکت درمی‌آورد و می‌چرخاند و از مشاهدهٔ مهارتشان در پرواز لذت می‌برد. نیرویی از وجودش بیرون می‌تراوید و به سوی پرندگان می‌شتافت. به نظر پرندگان چنین می‌نمود که دخترک پوستهٔ بشری‌اش را بیرون آورده و به خودِ پرواز بدل شده است و قلب آنها را تشکیل می‌دهد.