بریده‌هایی از کتاب دوست داشتنت

از خیال من گَرد بی‌کسی بروب یا مقلّب القُلوب!

«هر خداحافظی، اندکی مردن است.» ضرب‌المثل فرانسوی هزار و یک چشم می‌میرم تا دیدار دوباره‌ات!

بی‌تو ای دلداده دلخواه شنبه‌هایم اشک جمعه‌هایم آه!

گر چه خسته از درنگ و رنگ گر چه سنگ من دلم برایت ای عزیز می‌شود هنوز تنگ!

در کتابِ چشمانت جمله‌های شوقی خیس خوانده می‌شود با عشق!

لنگ است پای واژه‌هایم کمتر قدم بزن در خواب‌هایم!

یا مرا بال پرواز ده یا دلم را به من باز ده!

باز هم فروردین! بی‌تو امّا دل من زمهریری مطلق!

«بزرگ‌ترین عاشقان دنیا/خواندن نمی‌دانستند.»

دیشب دوباره چشم تو و التهاب من دیشب دوباره آمده بودی به خواب من

چشم ای چشم! که از دیدن آن ماه‌ترین می‌آیی خاطرات سفرت را بنویس!

کجا بجویمت؟ بانوی خواب‌های پریشان بانوی رودهای نامیرا!

یا مرا بال پرواز ده یا دلم را به من باز ده!

رود حضورت هنوز می‌ریزد از آبشار خیال!

گیسوت یلدا چشمت امّا صبح نوروز است!

مُهر را بردار از لب‌هات گفتنِ یک «دوستت دارم» ‌ روزه‌ را باطل نخواهد کرد

تو شعرهایم را مخاطب؟ نه! تو حرف حرفِ شعر من هستی!

فرصت ندارم حتی آن‌قدر که دلتنگت شوم!

بی‌تو ای دلداده دلخواه شنبه‌هایم اشک جمعه‌هایم آه!

رود حضورت هنوز می‌ریزد از آبشار خیال!

ای خیال ناگزیر مثل شعر، دلپذیر ای ترنّم بهار بر کویر دل زودتر ببار!

گر چه خسته از درنگ و رنگ گر چه سنگ من دلم برایت ای عزیز می‌شود هنوز تنگ!

بی‌تو ای دلداده دلخواه شنبه‌هایم اشک جمعه‌هایم آه!

رود حضورت هنوز می‌ریزد از آبشار خیال!

یاد تو نزدیک است چشمانت اما دور چه دورْنزدیکی!

لنگ است پای واژه‌هایم کمتر قدم بزن در خواب‌هایم!

خرمای وصال تو دیری است در انتظار چیدن مانده است دست دل من هنوز کوتاه!

امشب خوشه‌خوشه ستاره از تاک شب آویزان است دستی بر آر خوشه‌ای بردار

وقتی که نیستی حتی دلتنگی هم تک‌رنگ است!

خواستم هزارباره بسرایمت واژه‌هایم تمام شده بودند به کتاب‌فروشی رفتم و تمام عاشقانه‌های جهان را برایت خریدم!