بریده‌هایی از کتاب بیندیشید و ثروتمند شوید

کسانی که سريع و قاطع تصميم می‌گيرند، می‌دانند چه می‌خواهند و معمولاً آن را به دست می‌آورند.

تنها «شانسی» که فرد می‌تواند به آن تکيه کند «شانس» خود ساخته است. اين شانس‌ها از طريق به کار گرفتن پشتکار حاصل می‌شوند. نقطه‌ی شروع، معين و مشخص‌بودن هدف است.

اکثريت کسانی که از اندوختن پول کافی برای رفع نيازهای‌شان باز می‌مانند عموماً به راحتی تحت تأثير «نظرات» ديگران قرار می‌گيرند. آن‌ها به روزنامه‌ها و همسايگان «شايعه ساز» اجازه می‌دهند برای‌شان فکر کنند. نظرات، ارزان‌ترين کالاهای روی زمين هستند. هر کسی، انبوهی از نظرات دارد که دوست دارد بر سر هر کسی که آن را می‌پذيرد بريزد. اگر شما وقتی تصميم می‌گيريد و تحت تأثير «نظرات» قرار می‌گيريد، در هيچ کاری مخصوصاً در تبديل ميل و خواسته‌ی خودتان به پول موفق نخواهيد شد.

ايمان من آنقدر قوی است که می‌توانم اين پول را جلوی چشم‌هايم ببينيم با دست‌هايم می‌توانم آن را لمس کنم. اين پول منتظر است به من منتقل شود و به همان نسبتی که خدمت ارائه می‌دهم پول دريافت خواهم کرد. منتظر برنامه‌ای هستم که اين پول را با آن به دست آورم و وقتی اين پول به دست آيد آن برنامه را دنبال خواهم کرد.»

تحليل دقيقی از بيست‌وپنج هزار مرد و زنی که شکست را تجربه کرده بودند اين واقعيت را نشان داد که تصميم نگرفتن از اولين علل سی گانه‌ی شکست است. اين صرفاً بيان يک تئوری نيست؛ بلکه يک واقعيت است. تعلل که حالت عکس تصميم است دشمن شايعی است که عملاً هر فردی بايد بر آن غلبه کند.

اگر فکر می‌کنيد خواهيد باخت، خواهيد باخت چون دنيا به ما آموخته است موفقيت با اراده شروع می‌شود چيزی نيست جز يک حالت ذهنی اگر فکر می‌کنيد از ديگران عقب می‌مانيد، پس می‌مانيد بايد بالا فکر کنيد تا بالا برويد.

گام چهارم: برنامه‌ی مشخصی برای عملی‌کردن ميل‌تان تنظيم کنيد و ابتدا ببينيد آيا آماده‌ايد اين برنامه را عملی کنيد يا خير. گام پنجم: يک جمله‌ی روشن و مختصر و موجز در مورد مقدار پولی که می‌خواهيد کسب کنيد بنويسيد، محدوده‌ی زمانی اکتساب آن را مشخص کنيد، تصريح کنيد که می‌خواهيد در قبال پولی که به دست می‌آوريد چه بدهيد و برنامه‌ای را که با آن می‌خواهيد اين پول را جمع آوری کنيد به روشنی توصيف کنيد. گام ششم: جمله‌ی مکتوب‌تان را روزی دو بار با صدای بلند بخوانيد يکی شب‌هنگام قبل از اينکه به بستر برويد و يکی بعد از بيدار شدن از خواب در هنگام صبح. همچنان که اين جمله را می‌خوانيد خود را صاحب پول ببينيد و احساس کنيد و باور کنيد.

عدم آگاهی از اين واقعيت باعث گيج‌شدن ميليون‌ها نفر شده است که به غلط باور دارند: «دانش، قدرت است» اصلاً چنين چيزی نيست! دانش فقط قدرت بالقوه است. دانش فقط وقتی به صورت برنامه‌ی مشخص عملی سازماندهی شود و به سمت يک هدف مشخص هدايت شود به قدرت تبديل می‌شود.

«تنها محدوديت‌های ما آنهايی هستند که در ذهن خودمان ايجاد می‌کنيم »

بين چيزی را آرزوکردن و آمادگی داشتن برای دريافت آن فرق وجود دارد. هيچ‌کس برای چيزی آمادگی ندارد مگر اينکه باور کند می‌تواند آن را به دست آورد. وضعيت ذهنی بايد مبتنی بر باور باشد نه مبتنی بر اميد يا آرزوی محض. داشتن ذهن باز برای باور ضرورت دارد. ذهن‌های بسته، ايمان، جرأت و باور را بر نمی‌انگيزند.

خداوند از کسی طرفداری می‌کند که دقيقاً می‌داند چه می‌خواهد و عزم خود را نيز جزم کرده تا به آن برسد.

انسان آنقدر منتظر فرصت می‌شود تا اينکه شانس موفقيت خود را از دست می‌دهد. بسياری از ما به اين خاطر در زندگی شکست می‌خوريم که منتظر «زمان مناسب» می‌شويم تا کار ارزشمندی را شروع کنيم. منتظر نشويد. هيچ وقت «زمان مناسب» فرا نخواهيد رسيد. از هر جايی که هستيد شروع کنيد و هر وسيله‌ای که در دست داريد را به کار گيريد، همچنان که پيش می‌رويد، وسايل بهتر پيدا خواهند شد.

هيچ کس نمی‌تواند در کاری که دوست ندارد موفق شود. مهم‌ترين گام در بازاريابی خدمات شخصی، انتخاب شغلی است که بتوانيد خودتان را با تمام وجود وقف آن کنيد.

«به دنيا بگو چه کار می‌خواهی بکنی، ولی ابتدا آن را نشان بده». اين به معنای اين ضرب‌المثل است که «آنچه بيش از همه مهم است عمل است نه حرف».

ذهن شما ملک معنوی‌تان است! با دقت فراوان از آن محافظت کنيد و از آن استفاده کنيد. به شما برای اين هدف، قدرت اراده اعطاء شده است.

بهانه آوردن، يک عادت عميقاً ريشه‌دار است. شکست عادات، سخت است مخصوصاً وقتی توجيهی برای انجام کاری باشند. افلاطون وقتی گفت: «اولين و بهترين پيروزی، پيروزی بر خويشتن است. مغلوب خويشتن شدن، شرم‌آورترين و بدترين چيز است» اين حقيقت را در ذهن داشت.

«بسيار تعجب کردم وقتی کشف کردم که بيشترين زشتی‌ای که در ديگران می‌بينم انعکاسی از طبيعت خودم است.

گام نخست: دقيقاً مشخص کنيد که چه مقدار پول می‌خواهيد، فقط کافی نيست بگوييد: «پول خيلی زيادی می‌خواهم» مقدار آن را دقيقاً مشخص کنيد. (اينکه مقدار پول را دقيقاً مشخص کنيد دليل روان‌شناختی دارد که در فصل بعدی توصيف خواهد شد.) گام دوم: دقيقاً تعيين کنيد که در قبال پولی که می‌خواهيد، قصد داريد چه چيزی بدهيد. (نمی توان چيزی نداد ولی چيزی نگرفت.) گام سوم: تاريخِ اينکه کی می‌خواهيد به پول مورد نظرتان برسيد را دقيقاً مشخص کنيد.

ايمان، «اکسير جاودانه»ای است که حيات، قدرت و عمل به کشش فکری می‌دهد!

قبل از اينکه بتوانيد هر جايزه‌ای ببريد بايد از خودتان مطمئن باشيد نبردهای زندگی هميشه به نفع قوی‌ترها يا سريع‌ترها تمام نمی‌شود بلکه دير يا زود به نفع کسی تمام می‌شود که فکر می‌کند می‌تواند پيروز شود!»

شکست از اينکه وقتی کسی در آستانه موفقيت است زير پای او را خالی کند لذت زيادی می‌برد.

هيچ کس شکست نمی‌خورد مگر اينکه در ذهن خود تسليم شود.

اگر شما بر خودتان غلبه نکنيد، خودتان بر شما غلبه خواهد کرد. ممکن است وقتی جلوی آينه می‌ايستيد در آنِ‌واحد بهترين دوست و بزرگترين دشمن‌تان را ببينيد.

شما هرگز نمی‌توانيد به ثروت هنگفتی برسيد مگر اينکه بتوانيد اشتياق شديدی برای کسب پول پيدا کنيد و واقعاً باور داشته باشيد که صاحب آن خواهيد شد.

يک بارقه‌ی فکری غير ملموس می‌تواند به وسيله‌ی کاربرد اصول معلوم به يک همتای فيزيکی تبديل شود.

تقليد از نه انسانی که زندگی و کارشان بيشترين تأثير را روی من گذاشته است شخصيت خودم را مثل شخصيت آن‌ها شکل دهم. اين نه نفر عبارت بودند از امرسون، پين، اديسون، داروين، لينکلن، بوربانک، ناپلئون، فورد، و کارنگی

هفت هيجان اصلی منفی ۱ـ هيجان‌ترس ۲ـ هيجان حسادت ۳ـ هيجان نفرت ۴ـ هيجان انتقام ۵ـ هيجان حرص ۶ـ هيجان خرافه‌پرستی ۷ـ هيجان خشم

هفت هيجان اصلی مثبت ۱ـ هيجان ميل ۲ـ هيجان ايمان ۳ـ هيجان عشق ۴ـ هيجان آميزش جنسی ۵ـ هيجان اشتياق . ۶ـ هيجان احساس رمانتيک ۷ـ هيجان اميد

شش ‌ترس اصلی شش‌ترس اصلی‌ای وجود دارند که با ترکيباتی که ايجاد می‌کنند هر انسانی را به شکلی رنج می‌دهند. اکثر افراد اگر از هر شش‌ترس رنج نبرند شانس آورده‌اند. اين‌ترس‌ها به ترتيب فراوانی به شرح زيرند: ۱ـ ترس از فقر ۲ـ ترس از انتقاد ۳ـ ترس از بيماری ۴ـ ترس از از دست‌دادن عشق . ۵ـ ترس از پيری ۶ـ ترس از مرگ لازم به‌ذکر است که ترس از فقر، انتقاد و بيماری ريشه بسياری از نگرانی‌ها هستند.

علائم ترس از فقر بی‌تفاوتی: اين علامت عموماً از طريق فقدان بلند پروازی بيان می‌شود؛ از طريق تمايل به تحمل فقر؛ پذيرفتن هر چيزی که زندگی به شما می‌دهد بدون اينکه اعتراض کنيد؛ تنبلی ذهنی و جسمی؛ فقدان ابتکار، تخيل، اشتياق و خود کنترلی